tutsun, tutdu da. Balıq elinin içinde ele çırpınırdı ki, ele bil elinin içinde çırpınan balıq yox, ürek idi. Çekib sudan çıxarmaq istedi, ne illah eledi bu balaca, bu pırıl-pırıl balığa gücü çatmadı. Balıq kehrizin derinliyine doğru üzmeye başladı, balıq üzürdü ve onu da özüyle çekib aparırdı. Balıq onu derinliye çekdikce su daha şirinleşir, daha durulur, bir az da soyuyurdu. Neçe iliydi bu şirinliyin, bu duruluğun hesretini çekdiyinden indi lezzetle balığın arxasınca üzürdü. Ve heç ferqinde de deyildi ki, bu balaca, bu pırıl-pırıl balıq nece onu öz arxasınca dartıb aparır.
Birden hiss eledi ki, böyür-başında da kimlerse üzür, çevrildi - Drakonu gördü, bir balaca, pırıl-pırıl balıq da onu ardınca aparırdı. Pelengi gördü - bir balaca, pırıl-pırıl balıq da onu ardınca aparırdı. Batalyonun bütün uşaqlarını gördü, heresi bir balıq tutmuşdu ve tutduqları balıqlar da onları öz arxalarınca dartıb aparırdılar.
Hamısının üz-gözünde sevinc vardı, hamısı arzusuna çatmışdı - hamısı balıq tutmuşdu.
Ve Komandir de, uşaqlar da bir ses eşidirdiler... Uzaqdan, lap uzaqdan, eyy lap uzaqdan Qedir Rüstemovun sesi gelirdi:
- Bu derenin uzunu, Tanrı qaytar...
Ve balıqlar da onları dartıb bu sese doğru aparırdı!
... Qefleten minlerle at ağız-ağıza verib nece kişnedise ve göyler nece şaqqıldadısa çöller diksindi, ağaclar diksindi, çaylar diksindi, dağlar diksindi. Şimşekler göy üzünü parça-parça elediler. Ve göy üzünden de yuxarıdan nece bir Dolu başladısa... camaat dik atıldı ve sevincle özünü atdı bayıra...

<< 1 ... 117 118 [119]