olar ki, her gece yağmalanırdı. Seher qayıdıb evlerini talanmış görenler heç şikayet de elemirdiler, şikayet elemeye yer de yox idi, milis sengerde, reis sengerde, kime şikayet elesinler. Hökumet de şeherde ne oğurluq, ne quldurluq olurdu hamısını batalyonun uşaqlarının üstüne atırdı. Onların ise “Qur’an” götürüb ne qapı-qapı düşmeye vaxtları vardı, ne de buna hevesleri - başları müharibeye qarışmışdı.
Bele söz-söhbetlerden tenge gelmiş Komandir bir gün Reisin qabağını kesib dedi:
- Reis, gelme oğrular bu şeherde ev qoymadı. Hökumet de bunu bizim üstümüze atır. Bunların qabağını al, yoxsa axırı yaxşı olmayacaq!
- Komandir, vallah, gücüm çatmır. Bilmirem ermeniyle vuruşum, yoxsa bu binamuslarla. Birdiler, ikidiler, böyük bir şaykadılar. Oturublar qonşu rayonlarda, gelib buranı şimon eleyib aradan çıxırlar. Hemin rayonun reislerine deyirem, deyirler ki, oğurluq senin erazinde olur, canın çıxsın özün tap. İndi men ermeniyle vuruşum, oğru axtarım, ne bilim ne qelet eleyim?!
Komandir görmüşdü doğrudan Reisin gücü çatmır, bu qarışıqlıqdan, başlı-başınalıqdan eli-qolu açılan oğrulara xeber göndermişdi ki, adam kişi olar... Amma oğrular onu eşitmemişdi.
Komandir bir de xeberdarlıq etmişdi:
- Meni hövseleden çıxarmayın!
Oğrubaşının ona gönderdiyi cavab qısa olmuşdu:
- Elinden geleni beş qaba çek!
Bu cavabdan on-on beş gün sonra ağzından vurulmuş oğrubaşının cesedi Lenin meydanının ortasına atılmışdı, bileyini de kesib qoymuşdular sinesine. Camaat yığılmışdı meydana.
- Seni vuranın eline qurban olum!
- Arvad tumanı oğurlayan oğraş!
- Di geber!
Komandir de bir az aralıda Drakonla dayanıb tamaşa edirdi.
Reis ona yaxınlaşıb yavaşca dedi:
- Komandir, heç olmasa bu oğraşın meyidini ataydın ermeniler terefe.
- Onda başqalarına görk olmazdı. Qoy camaat da bilsin kim kimdi.
- Komandir, açılmayacaq bir iş qoydun boynumuza, zehlemi tökecekler.
İndi Drakon yene hökumetin eline destevuz vermişdi. Hökumet birinin üstüne beşini qoyub bütün şehere yayacaqdı ki, At

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 ... 119 >>