mümkün deyildi. Nece olur-olsun ya qisas almalıydı, ya da baş götürüb bu şeherden getmeliydi. Amma baş götürüb bu şeherden getmek de meseleni çürütmürdü. Qisasını almasa bir kişi kimi ömrünün sonunadek bu derd onu ezecekdi, belke de üzecekdi. Özü cehennem, onu qorxudan Bakıda yaşayan oğluydu.
Uşaq bir-iki defe atasına demişdi:
- Ata, ayıbıma gelir, isteyirem nazirin adına bir raport yazıb iş yerimi deyişib gelim sizdeki milis batalyonuna.
O da berk hirslenmişdi:
- Qelet eleme, otur yerinde. Men burdayam, besdi!
İndi uşaq xeber tutanadek bu meseleni yoluna qoymalıydı. Yoxsa oğlu atasının bele alçaldılmasına dözmezdi, bu işe qarışardı. Bu da At Belinde Olan Adama lap baha başa gelerdi.
Fikirleşe de bilmirdi, başı şişmişdi. Qalxdı soyuducudan bir araq çıxartdı, ne illah eledi butulkanın ağzını aça bilmedi, baş barmağını zedeledi ve hirsinden butulkanı çırpdı yere, qayıdıb yayxandı kresloya, düymeni basıb Baş Mühasibi çağırdı.
Baş Mühasib ayaq altındakı butulka qırıqlarına teeccüble baxıb soruşdu:
- Müdir, ne olub?
- Canına azar olub. Ordan bir araq çıxart.
Baş mühasib soyuducudan bir araq çıxartdı, seliqeyle ağzını açdı ve stolun üstündeki stekanlardan birine süzüb qoydu onun qarşısına:
- Evden yaxşı kotlet getirmişem.
- Heç ne lazım deyil. - dedi ve stekanı götürüb çekdi başına, bir siqaret çıxartdı. Qoymadı Baş Mühasib yandırsın, özü yandırdı. - Bura bax, ordan yüz min pul getir. Öyren gör bu xarabada neçe könüllü batalyon var. Apar onların heresine de bir on beş min pul ver. Bir de o cebheçi oğlan var ey, adını bilmirem. Dedesi de bizde işleyirdi, Peleng deyirler, ne deyirler, men bilen o siznen qonşudu...
- Beli.
- Xetrini-zadı isteyir, ya yox?
- İsteyir.Cebheçi olduğuna baxma, pis uşaq deyil. Ne lazımdı ki?
- Gece gelecem size, onu çağırarsan. Bir balaca söhbetim var. Amma onların batalyonlarına pul aparma. Dilxorçuluq ederler. Sonra özüm bir şey göndererem. Di get işlerle meşğul ol.
Baş mühasib çıxdı.
At Belinde Olan Adam bir yüz de süzüb

<< 1 ... 23 24 [25] 26 27 ... 119 >>