qoyun öldüyümüz yerde ölek. Yoxsa bir gün sizi maşına basıb aparıb tökecem Qarqarda ermeninin qabağına.
Elçibeye de zeng elemişdi:
- Bey!
Bu uşaqları burdan yığışdır! Gelib bu şeherde oyun oynayırlar, camaatı parçalayırlar.
Amma bu Beylik de deyildi. Bey yaxasını cırsa da xeyiri yox idi. Çünki Beyin de xeberi olmayan ssenaride bele yazılmışdı.
Bakıdan gelen vezifesizler Çayxanada öz keflerindeydiler, Bakıdan gelen vezifeliler de Ağ Evde.
Saunada yorğunluqlarını çıxarıb dincelenden sonra, Şemkir konyakından bala-bala vurub, bilyard masasının arxasında gözel-gözel qeybet elemekle meşğul idiler. Kimini vezifeye getirir, kimini vezifeden götürür, kimine de torba tikirdiler. Babat vurandan sonra hetta bezileri özlerinde cesaret tapıb hökumeti de, partiyanı da söyürdü. Çünki bu hökumet, bu partiya ele bu bedbextleri de bedbext güne qoymuşdu. Ellerine heç bir selahiyyet vermeyib basmışdılar milletin bu söyüş-qarğış yerine, üzü tüpürcekli elemişdiler.
En çox söyen de Sehiyye Nazirinin Müaviniydi:
- Bele getse, bu xalq bizi paza keçirecek.
Birincinin Daimi Nümayendesi:
- Sizi bilmirem, men day bu camaata yalan danışmaqdan yorulmuşam. Xecalet çekirem.
Öz aralarında bele danışsalar da mitinqlerde cebheçilere de aman vermirdiler - birini cebheçiler deyende, beşini de onlar deyirdi. Ele çıxışlar eleyirdiler ki, sanki hökumet Xankendini azad etmişdi, indi de Zengezuru temizleyirdi.
Bu Bakıdan tökülüb gelen ve bir yaralı barmağa da işemeye qabiliyyetleri ve selahiyyetleri olmayanlar Katibi de boğaza yığmışdılar.
- Ay qardaşlar! Ay menim canım-gözüm, ezizlerim! Bura niye yığılmısınız? Bir yaralı barmağa da işemirsiniz!
- Niye?! Bes bu yardımlar nedi?!
Katibin en zehlesi geden şey vardısa ele bu yardımlar idi. Yardım gelende az qala havalanırdı. Bir de görürdün qabaqlarına Birincinin Hollivudun kino ulduzlarına oxşayan, qırmızı qalstuklu şekli vurulmuş dörd-beş maşın zurna-qavalla girdi her küçede bir sütül oğlanın yası olan şehere. Gelib dayanırdılar Lenin

<< 1 ... 36 37 [38] 39 40 ... 119 >>