hetta onun quşunu götürdüyü katibler de, reisler de day atlarını istedikleri kimi seyride bilmirdiler.
Dünya öz mehverinden çıxmışdı, baş alıb gedirdi. Hara gedirdi, heç kim, hetta öz yaratdıqlarının mehverinden çıxartdıqları bu Dünyanın hara getdiyini Tanrının özü de bilmirdi. Ve indi onu mehverinden çıxaran insanlardan qurtulmaq üçün başını götürüb hara geldi qaçan bu Dünyada insanlar ele bir duruma düşmüşdüler ki, içlerinde nifretden başqa heç ne qalmamışdı. Bu nifret vurub çıxmışdı sir-sifetlerine ve sir-sifetlerinden zeher-zehrimar yağırdı. Bu mehverinden çıxmış ve hem Tanrıdan, hem de özünden baş götürüb qaçan Dünyada hem bu şeher, hem de bu şeherin adamları qefleten ele qocalmışdılar ki, ele bil vurğun vurmuşdu. Ve bu vurğun da en çox cavanları vurmuşdu. Dünenedek müharibeni kinolarda gören bu vurğun vurmuş cavanlar qefleten bir müharibe Kinosunun düz ortasına düşmüşdüler. Özü de öz xoşlarına yox, onları bu müharibe Kinosunun içine zorla iteleyib salmışdılar.
Bu dehşetli Kinonun ssenarisini dünyanın Böyük Dövletlerinin Böyük Saraylarında yazmışdılar. Çekilişini de Tarkovskinin de, Tofiq Tağızadenin de hesed aparacaqları rejissorlara tapşırmışdılar. Ve hemin rejissorları da Böyük Dövletlerin Böyük Saraylarında oturub çekmekde olduqları kinonun gündelik kadrlarına lezzetle tamaşa edirdiler. Bu Kinonun iştirakçılarının ise ne ssenariden, ne de rejissor işinden xeberleri yox idi. Ve bu Kino evveller gördükleri kinodan tekce onunla ferqlenirdi ki, burda partlayan bombalar heqiqi bombalar idi, insanlar doğrudan güllelenir, uşaqların başı doğrudan kesilir, qadınlar doğrudan zorlanırdı. Bu kino evveller gördükleri kinodan bir de onunla ferqlenirdi ki, bu Kino sona çatmırdı ve bu Kinonun sonu heç üfüqde de görünmürdü.
Fazil Müellimin Kinoteatrında baxdıqları bütün kinolarda bizimkilerin atdığı (onda ruslar da bizimkiler idi, xaxollar da, latışlar da, ele ermenilerin özleri de) her gülleye bir alman qarnını tuturdusa, bedbext almanların gülleleri hemişe boşa

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 119 >>