atıb özünü teqdim etdi: - Yoldaş Polyaniçko, şeher milis idaresinin reisi sizin emrinizle gelib.
İkinci:
- Reis, mende melumat var ki, sen cinayetkarları himaye edirsen?
-Yalan melumatdır, yoldaş Polyaniçko. Menim ermenilerle heç bir elaqem yoxdur. Buyurub keqebeden öyrene bilersiniz.
- Men ermenileri demirem.
- Men de ayrı cinayetkar tanımıram.
İkinci yerinden qalxıb var-gel elemeye başladı:
- Deyesen söz güleşdirirsen, özün yaxşı bilirsen men ne deyirem. Günün-günorta çağı cebheçiler şeherin möteber bir şexsinin evine soxulub pul isteyirler, üstüne avtomat çekirler, döyürler, meşğul olmursan. Hele melumat almışam ki, üstelik onları işe de götürmüsen, resmi silah vermisen.
- Yoldaş Polyaniçko, biz fakt esasında cinayet işi qaldırırıq. Hemin şexs bize resmi müraciet elemeyib. Buyursun, resmi müraciet elesin, biz de araşdıraq. Qaldı ikinci meseleye, veziyyetle elaqedar nazirlik bize bir rota formalaşdırmaq emri gönderib. Emrde de gösterilib ki, rota yerli genclerden formalaşdırılsın. Men de sağlam, qabiliyyetli gencleri rotaya götürmüşem.
İkinci geldi durdu Reisin qarşısında:
- Sene emr eleyirem, ele indi get o quldurları hebs ele.
- Yoldaş Polyaniçko, men bu emri yerine yetire bilmerem.
- Niye?
- Onları hebs elesem bayaviklerle kim vuruşacaq, burda oturanlar?
- Görünür babat pullarını almısan.
Reis gördü geriye yol yoxdu, onsuz da yuxarıların alçaldıcı emrlerinden, aşağıların söyüşlerinden boğaza yığılmışdı, bu reislik deyildi, it ezabıydı, çekirdi. Her gece Dolunun altında kabinetde yatmaqdan da bezmişdi, mescidde şehid yudurtmaqdan da, qulağı eşide-eşide o şehidlerin ata-analarının onun ve onun kimilerinin ölenlerinin goruna söyüşlerini eşitmekden de. Ömrü boyu gözel-gözel istirahet evlerinde, buz bulaqların başında yeyib-içdikleri müharibe başlayandan gildir-gildir burnundan gelirdi. Çoxdan tüpürüb gederdi. Amma dünyanın düz vaxtı Dünyanın En Varlı Şeherinden qazandığı pullarla özü de, balaları da dünyanın kefini görmüşdü. Neyi vardı Dünyanın En

<< 1 ... 46 47 [48] 49 50 ... 119 >>