ferqli olaraq hemişe pulluların pulunu almışam, yetim-yesirin yox. Sizin o dedikleriniz yetim-yesirlerdi, pulları yoxdu. Olub-qalanlarını da satıb tüfengden-zaddan alıb hökumetin evezine bu şeheri qoruyurlar.
İkinciye belke de heyatında indiyedek bele bir sert söz deyilmemişdi. Ona göre de bu gözlenilmez cavabdan özünü itirdi:
- Sen kiminle danışdığının ferqindesenmi?
- Yoldaş Polyaniçko, evvela, sen yox, siz! Men size siz deye müraciet edirem. Men bir milis polkovnikiyem, kimin qarşısında olduğumu da çox gözel bilirem.
Oturanların hamısını soyuq ter basmışdı. Reisin az-çox köntöy olduğunu bilseler de, her halda ondan ölkenin ikinci şexsine bu qeder sert bir cavab gözlemirdiler. Reis taleyini ortaya qoymuşdu ve yeqin ki, artıq uduzmuşdu.
Bayaq saunanın kefinden, indi ise hirsinden pörtmüş İkinci yene alnının terini sildi ve desmalı hirsle stola çırpdı, stolda nese qırıldı:
- Men seni tutduğun vezifeden azad edirem.
Müdafie Naziri ne vaxtdan beri bir yerde çörek yediyi Reisi düşdüyü uçurumdan xilas etmek üçün İkincini sakitleşdirmeye çalışdı:
- Viktor Petroviç, reis yaxşı oğlandı, şeherde böyük hörmeti var, camaat onu eşidir. Gece-gündüz sengerlerdedi, güllenin altındadı. Heç ailesini de şeherden çıxarmayıb...
Sehiyye Nazirinin Müavini de Müdafie Nazirinin sözüne qüvvet verdi:
- Dünen idaresine qrad düşüb, gözünün qabağında iki milis işçisi ölüb. Çox böyük sarsıntı keçirib. Bütün gece özüm onun yanında olmuşam. Hele heç özüne gelmeyib, bu defe bağışlayın. Ağsaqqalsınız! Qul xetasız, ağa keremsiz olmaz.
Amma hirinden-hikkesinden boğazının damarları çıxmış İkincini sakitleşdire bilmediler:
- Eşitmedin? Gede bilersen! Men seni tutduğun vezifeden azad eledim!
Reis temkinini pozmadı:
- Yoldaş Polyaniçko, siz partiya işini yaxşı bile bilersiniz. Amma görünür herbi işi yaxşı bilmirsiniz. Men herbçiyem.Meni bu vezifeye daxili işler naziri teyin edir ve daxili işler naziri de vezifeden götürür. Men nazire tabeyem, size yox. Nazir emr verer, men de vezifemi

<< 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 119 >>