zeif sesle yene soruşdu:
- Denen qardaşımın goru haqqı boş şeydi?!
- Qardaşımın goru haqqı boş şeydi.- dedi Drakon, sonra bir siqaret yandırıb qoydu Pelengin dodaqlarına.
Peleng siqaretin bal kimi acı tüstüsünü zorla çekdi ciyerlerine, bu bal kimi acı tüstü ağrılarının üstüne bir sığal çekdi, bir qurtum da aldı.
Yara ne qeder berk sarınsa da qan dayanmırdı, gözlemek olmazdı, birteher gücünü toplayıb yeniden onu beline aldı, amma Peleng yalvardı:
- Qurban olum, qoy yere, sinem deşilir. Qoy, qoy yere.
Qaytarıb ehtiyatla uzatdı yere ve başını da qoydu dizinin üstüne.
- Qoyma ölüm, qardaş, qoyma. Ölmek istemirem.
Drakonu qeher boğdu, udqunaraq içinden fınxırıb çıxmaq isteyen hıçqırtının qarşısını zorla kesdi:
- Dedim ki, qardaşımın goru haqqı boş şeydi. E, men seni heç bele qorxaq bilmirdim.
- Ölümden qorxmuram ey!
- Bes onda ne sarsaq-sarsaq danışırsan?
- Arvadın üreyi partlayacaq.
- E, sarsaq-sarsaq danışma. Bir az da döz ki, seni hekime çatdıra bilim.
Drakon onu yeniden çiynine qaldırmaq istedi, amma Peleng yene qoymadı.
- Deyme! Qurban olum, deyme! Deyesen ölürem, qoy rahat ölüm. İncitme!
Drakon:
- Qorxma, qoymaram ölesen. Seni Ezrayıla vermerem.- dedi sonra onu toxtatmaq üçün zarafata salmaq istedi; - İnşallah, seni özüm öldürecem. Özü de bilirsen harda?
- Bulvarda?
- Yox, Şuşada, Cıdır düzünde.
- Şuşada ölseydim, uf da demezdim.- Bir az susdu, yeniden nefesini toplayıb dillendi; - Gören uşaqlar postu götürdü?
- He, götürdüler. Eşitmirsen bizim avtomatların sesini?
- Drakon!
- Haycan!
- Sen qardaşıyın goru, meni vuracaqdın?
Qeherden boğulan Drakon onun yarasından öpdü:
- Menim sene elim qalxar?! Özümü atardım, seni yox!
- Men de! Yaman soyuqdu. Üşüyürem, üstümü ört.
Drakon penceyini çıxarıb saldı onun üstüne.
Pelengin bedeni soyuqdan tir-tir titrese de dodaqları od tutub yanırdı. Bu od tutub yanan dodaqlarını diliyle islatmaq istedi, amma dili yanırdı:
- Su isteyirem.
Yaxınlıqda bulaq vardı ve şeherde istiden tentiyende

<< 1 ... 66 67 [68] 69 70 ... 119 >>