cavanlara baxırdı. Baxırdı ki, belke indi adam yerine qoymağa mecbur olduğu bu cavanlardan hansısa araya gireye, onu düşdüyü bu ağır veziyyetden xilas eleye.
Baxdı, baxdı, hiss eledi ki, bu cavanlardan heç biri ona kömek eli uzatmaq fikrinde deyil, onların da sir-sifetlerinden zeher-zehrimar yağırdı. At Belinde Olan Adam hardan bileydi ki, onlar müharibenin içinde deyil, müharibe onların içinde yaşayır. Ve artıq onların damarlarından qızıl qırmızı qan yerine qapqara bir nifret axır. Özü de bu nifret tekce düşmene deyildi, onlardan olmayanların hamısınaydı, hetta bu adam qardaşları olsa bele.
Gördü cır alça yemiş adamlar kimi üz-gözlerini turşudub maraqla hadisenin sonunu gözleyen bu cavanlardan kömek ummağa deymez, özünü ele almağa çalışdı:
- Ay qardaşlar, mene ele baxırsınız, ele bil ermeniyem.
Drakon:
- Sen ermeniden de pissen, deyyus oğlu deyyus!
At Belinde Olan Adam içinde ne qeder qorxu olsa da bir bele adamın arasında menliyine sığışdırıb söyüşü yeye bilmedi:
- Elindeki avtomata göre yeke-yeke danışma.
Drakon avtomatı atdı uşaqların birine ve ona yaxınlaşıb nece vurdusa, At Belinde Olan Adam aşdı ve başladı yerde qıvrılmağa.
Drakon qayıdıb avtomatını götürdü:
- Qalx ayağa!
Gördüler qalxa bilmir, qolundan tutub qaldırdılar. Cavanlığında o da qabağından yeyen olmamışdı, heç indi de pis deyildi. Belke de tekbetek savaşda bu cavanların çoxuna can vermezdi, ele Drakonun özüne de. Amma indi müharibenin adamyeyene çevirdiyi bu cavanlara cavab vermeye qurd üreyi lazımıydı, o qurd üreyi de onda yoxuydu. Üst-başının tozunu çırpa-çırpa yavaşca dedi:
- Qalsın qulluğunda!
Drakon avtomatı diredi onun otuziki gülleden ötrü ölen qarnına:
- Çıxart şalvarını!
At Belinde Olan Adamı ele bil ildırım vurdu, seksendi:
- Ne deyirsen?
- Deyirem, çıxart şalvarını!
- Yeke kişisen, e! Lap ağ eledin ki!
- Çıxart şalvarını, dedim! Ya burdan tumanpaça gedeceksen, ya da seni şadaraya çevirecem.
At Belinde Olan Adam kipriklerini qırpmadan maddım-maddım yene etrafdakılara

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 119 >>