qırpmadı, belke de kipriklerini qırpmağa taqeti yoxuydu. Bu gur işıq seli de bir xeyli çekdi, sonra nece yaranmışdısa, elece de qeyb oldu.
İstedi başını qaldırsın, gücü çatmadı, ele bil başını yatağa mismarlamışdılar. Evvel-evvel ağappaq tavanı gördü, sonra istedi etrafa göz gezdirsin, amma baxışları zillendiyi yerden terpenmedi, sanki baxışlarını da hemin nöqteye mismarlamışdılar. Ümumiyyetle, heç ne hiss elemirdi, don vurmuş adam kimi. Amma artıq donu açılırdı, bu don açıldıqca bedeninin giziltisini hiss elese de el-ayağını hiss elemirdi. Artıq yatağa mismarlanmış başının ağrısını da duymağa başladı. Bu ağrını duyandan sonra tavana mismarlanmış baxışları qopdu ve etrafı gezmeye başladı. Yalnız indi yanında oturmuş hekimi gördü, tutmuşdu onun bileyinden. Amma bunu hiss elemirdi ve hekimin dediklerini de eşitmeye beynindeki uğultu imkan vermirdi. Hekime baxdı, baxdı, sonra gözleri yoruldu ve baxışları yene qayıdıb tavandakı hemin nöqteni tapdı ve mismarlandı ora.
Onun şokdan ayıldığını gören hekim:
- Allah, sene şükür, qurtuldu! - dedi ve ağladı.
O ise neçe vaxtdı ayıla bilmediyi yuxudan indice ayılmasına baxmayaraq, günlerdi yuxusuz qalan adamlar kimi yatmaq isteyirdi, bütün giziltilere, ağrılara baxmayaraq yavaş-yavaş gözleri yeniden yumuldu. Ve ayılanda yadına sala bilmeyeceyi şirin bir yuxuya getdi. Yuxu o qeder şirin ve gözeliydi ki, üz-gözündeki ağrı-acı bir anda çekildi ve yanaqlarına bir xoş tebessüm qondu.
Hekim gördü ki, bu yuxu bir az evvelki yuxudan deyil, rahat bir nefes aldı ve qalxdı ayağa, tibb bacısına dedi:
- Menden icazesiz heç kimi yanına buraxmayın.
Tibb bacısı:
- O müstentiq neçe gündü kesdirib qapının ağzını, ayılmağını gözleyir. Bayaq da zeng elemişdi, yeqin indi gelecek.
- Qelet elemişdi. Dedim yanına buraxmayın, vessalam. Bir azdan ayılacaq, derhal meni çağırın. Sizden ne soruşsa men gelenecen cavab vermeyin. Ne bade şeher haqqında bir söz deyesiniz.
***
Göyden od tökülürdü, o da bu göyden tökülen odun altında gözleyirdi ki,

<< 1 ... 80 81 [82] 83 84 ... 119 >>