gözleyirik! Seninle ölüme getmeye hazırıq!
Ve neçe il herbi intizama öyrede bilmediyi bu Uşaq qapıdan çıxarken bir anlıq geri döndü ve ayaqlarını cütleyib ona herbi salam verdi.
Bütün mehkeme boyu yerinden terpenmeyen ve birce söz bele söylemeyen Komandir de ayağa qalxdı, onun herbi salamını herbi salamla cavablandırdı.
Bu vaxt zalda oturmuş cavanlar da ayağa qalxdılar ve Komandire herbi salam verdiler.
Veziyyeti bele gören hakim özünü itirdi ve mehkemeni düz bir hefte texire saldı...
***
... Komandir danışmayacaqdı, amma Uşağın o hereketi onu danışdırdı. Özü de çox uzaqdan başladı.
- Cenab hakim, prokurora sual vere bileremmi?
- Buyurun, sualınızı verin.
- Cenab prokuror, meni arvad-uşağı düşmen elinde buraxıb qaçan polkovniki güllelemekde ittiham edirsiniz. Adamları zorla döyüşe soxub qırdırmaqda, qanunsuz silahlı deste yaratmaqda, rusların herbi hissesinden silah-sursat oğurlamaqda, day ne bilim nede ittiham edirsiniz. İndi men sizden soruşuram. Heç sizin qucağınızda on sekkiz yaşında bir uşaq, emi, qoyma ölüm, deye can verdimi? Arvad-uşaq, dostların ermeni qradından gözünün qabağında parça-parça oldumu? Dişinle-dırnağınla tikdirdiyin eve qrad düşdümü? Övladı şehid olan anaların dırnaqlarıyla üz-gözlerinde açdıqları şırımları gördünmü?..
Prokuror:
- Cenab hakim, müttehim meni tehqir edir.
Hakim:
- Müttehim, sözlerinize fikir verin, eks halda...
- Yoxsa ne? Prokuror mene iki defe güllelenme teleb edecek?! Meni iki defe gülleleyeceksiz?! Men könüllü batalyon yaradıb quldurluq etmemişem, baş kesmemişem, ev yarmamışam. Bu torpağı qorumuşam. Başınızın üstündeki o bayrağı qorumuşam. Meni güllelenme ile qorxutmaq olmaz. Onsuz da neçe ildi nefe yaşayıram. Ölmek doğulduğun torpağı düşmen tapdağı altında görmekden min defe şereflidi. Allah hansı günahıma görese bu şerefi de mene çox gördü. Men heqiqeten güllelenmeye layiqem. Amma prokurorun ireli sürdüyü ittihamlarla yox. Meni güllelemek lazımdı. Vaxtında bu torpağı satanları o polkovnik kimi

<< 1 ... 86 87 [88] 89 90 ... 119 >>