baxdı. Amma yene heç kim onun baxışlarına cavab vermedi.
Kimse istehza ile dedi:
- İndiyedek o qeder adamı şalvarsız qoymusan! İndi de növbe senindi!
Gördü yox, veziyyet çox ağırdı, canavar sürüsünün arasına düşüb, bunlar onun şalvarını çıxaracaqlar, ondan sonra gerek gedib özünü asa, başladı yalvarmağa:
-E, ne danışırsınız? Men ağsaqqal adamam, hamımız qohum-eqrebayıq. Çoxunuzun dedesiyle çörek kesmişem.
Drakon sözünden dönene oxşamırdı:
- Bizim qohum-eqrebalarımız seninkiler kimi Bakıda kef elemirler, sengerlerde qırılırlar. Çıxart şalvarını!
- E, meni de, özünüzü de biabır elemeyin! Ayıbdı! Camaatı üstümüze güldürmeyin! Puldan ötrü adam bele şeyler elemez. Men bilmemişem pulu sen isteyirsen, ne qeder lazımdı uşaq gönderim, gedib getirsin.
Drakon az qaldı avtomatın lülesi ile onun qarnını deşe:
- Çıxart!
-E, qeyretin olsun! Meni dalıağaclı eleme! Bu şehere qan salma!
Drakon:
- Qeyretsiz senin neslindi! - dedi ve avtomatın qundağıyla onun sinesinden vurdu.
At Belinde Olan Adam senderledi, amma bu defe yıxılmadı, özünü tarazlaya bildi:
- Başından yeke qelet eleyirsen, Drakon! Menim şalvarımı çıxaran hele anasından olmayıb.
Bu vaxt Drakon onun başının üstünden bir qatar gülle buraxdı.
At Belinde Olan Adam ele bildi gülleler ona deydi. Ve gülle deymiş kimi de geri sıçrayıb yıxıldı.
Drakon avtomatı diredi onun qarnına ve bağırdı:
- Çıxart şalvarını!- sifetinde birce qıça da qan qalmamışdı.
Artıq ölümünü gözünün altına alan
At Belinde Olan Adam yapışdı avtomatın lülesinden:
- At, oğraş! Neslini şalvarsız qoymasam atama lenet!
Drakon uşaqlara emr eledi:
- E, çıxardın bunun şalvarını!
Uşaqlar düşdüler At Belinde Olan Adamın üstüne.
Bayaqdan bir kenarda dayanıb hadiseleri izleyen Peleng gördü ki, uşaqlar zorla At Belinde Olan Adamın şalvarını çıxarırlar, özünü saxlaya bilmedi. Yeridi ireli, qarğa-quzğuna dönmüş uşaqların heresini bir terefe iteledi:
- E, ayıbdı! Onsuz da ona olan oldu - dedi ve yaxınlaşdı Drakona; - Bu, senin kimi oğula

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 119 >>