Sultanovu öldürmek haqqında emrini temiz yaddan çıxarmışdı.
Tanrının deyil, şeytanın qulu olmuşlar erinin gözü qabağında xanımını zorlayırdılar, başına min bir müsibet açırdılar. Ezrayılın merhemetinden xanım bunu hiss elemirdi, amma eri bunu görürdü, zarıyırdı, gah Tanrıya yalvarırdı, gah qarğıyırdı, gah Ezrayılı çağırırdı. Ezrayıl yanında dayansa da ne onun yalvarışlarını eşidirdi, ne de qarğışlarını - elinde çürümüş alma, elece quruyub qalmışdı. Eger Ezrayıl o idise, bes bunlar kim idi?! Eger Tanrı insanların canını ona tapşırmışdısa, bes onda Tanrının ona verdiyi bu selahiyyeti menimseyenler kimler idi?! Bu işgence verenleri ne Faraonun gününe salardı! Amma bu onun ixtiyarında deyildi - hele onların uzun bir yaşamları var idi. Ezrayıl ilk defe özünü çox aciz hiss eledi.
Tanrının yazısı ile Ayna xanımın ömrüne 33 il 2 ay 15 gün 2 saat 11 deqiqe qalırdı. Demeli, bu qadın hele 33 il 2 ay 15 gün 2 saat 11 deqiqe bu işgencelerle yaşamalı idi. Daha Ezrayıl döze bilmirdi, elindeki alma da temiz çürüyüb qurtarmışdı. Ve Ezrayıl...
... Çürümüş almanı Ayna xanıma iyletdi, amma o bu iyi hiss elemedi, heç eslinde almanın iyi de qalmamışdı, elini atıb onun sinesindeki üreyi qopartdı, parça-parça olmuşdu bu ürek, qapqara qanın içindeydi. Ve bunu gören Hemid Sultanovun daha Ezrayıla ehtiyacı qalmadı, çox rahat bir nefes aldı ve Tanrının yaratdığı bendelerden birincisi oldu ki, ezrayılsız-filansız canını tapşırdı. Ezrayılın başı Ayna xanımı xilas etmeye qarışdığından Hemid beyin canını özü ile götürmeyi unutdu, Hemid beyin canı elece qaldı bu divarların arasında.
Ezrayıl yalnız göy üzüne qalxdıqdan sonra yadına düşdü ki, Tanrının Hemid Sultanovu öldürmek haqqında emrini yerine yetirmeyib ve cezalanacaq, özü de ağır cezalanacaq. Çünki ikinci defeydi ki, Tanrının yazısını pozurdu. Birinci defe bu emri Nesiminin derisi soyulanda pozmuşdu, o böyük şairin canını bir saat evvel almışdı ki, Şeytanın Övladlarının verdiyi işgenceni hiss elemesin...
Ezrayılın döze bilmediyi

<< 1 ... 93 94 [95] 96 97 ... 119 >>