da, o birileri de, buranın muzey olacağını yazan qezetçiler de sehv edirdiler - bura heç vaxt muzey olmayacaqdı. Pullu oğlanlardan biri günlerin birinde buranı satın alıb özelleşdirecekdi ve sonra da sökdürecek ve yerinde kvadratı beş min dollara göydelenler ucaldacaqdı. Dünyada ruhların olduğundan ve bu ruhların onları rahat yaşamağa qoymayacağından bixeber olanlar ve ya bele şeylere inanmayanlar bu göydelenlerden aldıqları evlerden xeyir-bereket görmeyecekdiler. Bu ona satacaqdı, o bu birisine, bu biri o birisine, nehayet, heç kim bu binalardan ev almaq istemeyecekdi. Ve geceler bu binalarda indi Şehidler Xiyabanının altında Çemberekend qebristanlığının yerinde tikilmiş dörd göydelen kimi işıqlar yanmayacaqdı. Ve günlerin birinde Bakıda alababat bir zelzele olacaqdı ve bu binalar hemin alababat zelzelede çökecekdi, sonra heç kim burda yeni binalar tikmeye ürek etmeyecekdi. Ve şeher meri burada böyük bir park salacaqdı ve bir dene de xatire lövhesi qoyacaqdı...
Hele o vaxta çox vardı. Oturmuşdu Şaire Şeytan Övladlarının işgence verdiyi divarların arasında, fikirleşmekden yorulub özüyle şahmat oynayırdı...
***
Axşam saat sekkiz xeberlerinde oxunan Prezident fermanı Çadır Şeherini Dolu kimi vurdu. Bu qefil dolunun sevinciyle hamı çadırdan bayıra atıldı. Şeherde bir vur-çatlasın başladı ki, sanki camaata demişdiler sabah evinize qayıdırsınız.
Sonuncu defe bele toy-bayram Türkiye futbolda Dünya üçüncülüyünü qazanan gece olmuşdu. Camaat “urrey” eleyib nece çöle tökülmüşdüse... ağlayan kim, bayraq yelleyen kim, tonqal qalayan kim...
Qefil ses-küye yuxudan hövlenek qalxan Musanın Anası oğlunun üz-gözündeki sevinci görüb soruşmuşdu:
- Ne olub, ay oğul?
- Türkler qelebe çaldılar.
- Qarabağı aldılar?
- Ne Qarabağ?! Futbolda ey, dünya çempionatında.
Musanın Anası başını bulayıb:
- Allah ayıbınızı örtsün! Men de ele bildim müharibe qurtardı.
Ayağı yer tutan da, tutmayan da Pelengin Anasına muştuluğa qaçdı:
- Prezident Pelenge Milli Qehreman adı verdi!
Alaçığın

<< 1 ... 96 97 [98] 99 100 ... 119 >>