YAZAR:GUNEL
Möcüzeli Talehim
34-cü bölüm

Sevda sessizce gözyaşı axıdaraq bextsiz taleyine acıyırdı..Selim onu öz evine getirerek ilkin tibbi yardım gösterib yaralarını sarmışdı..Pambığa yod damızdırıb yaralarını sildikce sanki öz canı yanırmış kimi üfürür, üz-gözünü turşdurdu..Sevda indi anlamışdı Selimin gözündeki deyeri, ona olan hisslerini.İçinden özüne lenet oxuyur, "kaşki ölseydim "deye keçirirdi..Araya çöken geniş sükutu sonda Selimin qayğılı sesi pozur, "Ağrın var hele de? "
Sevda"Meni düşünme Selim, ölsem yene azdı mene "
Selim"Sevda bele danışma..Etdiyin bir sehv ucbatından ölmeye mehkum ede bilmezdim seni "
Sevda hıcqırıqlarını sebest buraxaraq hönkürmeye başlayır, Selim celd onun üzünü qavrayaraq göz yaşlarını barmaqlarıyla teker-teker silir.
Selim"Ağlama..Düşünme olanları.."
Sevda"Nece düşünmeyim Selim? Rezil-rüsvay oldum..Atam ölsede qebul etmez meni bundan sonra "
Selim"Allah vurub ele atanı! Özümü çatdırmasam kim bilir ne hala salacaqdı seni..Yaxşı ki,uşağa bir zerer vere bilmedi "
Sevda çaşqın halda üzüne baxaraq afallamışdı..Selim hem onun hem de doğulmamış körpesinin qeydine qalırdı. Bayaqdan utancından uşaqla bağlı danışmasada Selimin atasının kimliyiyle maraqlancağından qorxurdu..Selim bunu anlamış terzde yeniden sözüne davam edir"Bax, özünü heç neye mecbur hiss etme.O senin övladındı, ne olur-olsun"
Sevda titrek sesle"A-abo-rt etdirmek ist-tedim am-ma heyatım tehlüke altında olduğundan cesaret ede bilmedim "
Selim teşvişle ayağa qalxıb qorxu ve heyecan dolu gözlerini Sevdaya zillleyir, "İlahi!Sevda ne etdiyini sanırdın? insanda öz körpesine qıyar? "
Sevda"Bes ne etmeliydim,he?Atasız körpe getirmeliydim dûnyaya? Onsuz onun heç neden xeberi yoxdu "
Onun dediyi son sözler Selimin beynini qarışdırır, "nece yeni "xeberi yoxdu? "
Selim"Sevda, bax mene hesab vermek mecburiyyetinde deyilsen,seherden özünü narahat hissetmemeyin üçün heç ne soruşmurdum amma..Bax, mene düzünü de..Sene hansısa eclaf zorla toxunub? "
Sevda"Yo-yox,

[1] 2 3 ... 6 >>