Söyle Ay, sence yapabilir mi?
Yürekten pasları söküp atmak güç. Ama belki de kalp Iöyle güçlü atmaya başlar ki, onu
çevreleyen kabuğu binparçayaböler, fırlatıp atar.
30 Haziran
Sanki el ve ayak bileklerimden görünmeyen bir ip ile bağ-lanmış gibi hissediyorum. Havada asılı
kalmışım. Cehen-nem zebanisi gibi bağıran biri beni aşağıya çekerken, bir di-ğeri yukarıya doğru çekiyor.
Ben bir o tarafa, bir bu tarafasavruluyorum. Ağlıyorum. Bir bulutlara, bir solucanlara de-ğiyorum. Kendi
kendime ismimi sayıklıyorum.Melissa ,Melissa,Melissa ... Beni kurtaracak büyülü bir sözcük gibi.
Kendime sıkıca tutunuyor, kendime sarılıyorum.
7 Temmuz
Odamın duvarlarım boyadım. Şimdi uçuk mavi oldular. Ça-lışma masamın üzerinde artık göz
kırpanMarleneDietrichdeğil,’ kendi fotoğrafım var. Saçlarım rüzgârda uçuşurken li-mana giren çıkan
takalara huzur içinde bakıyorum. Arkam-da, beni kucaklayanClaudio var, elleriyle zarifçe beyaz blu-zuma
dokunurken yüzüyle omuzlarıma eğilmiş öpüyor. O takalarla ilgilenmiyor bile, bizimle ilgili derin
düşünceleriçinde kaybolmuş gibi.
Fotoğraf çekildikten sonra kulağıma, "Melissa, seni sevi-yorum," diye fısıldamıştı.O zaman yanağımı
yanağına dayayıp o anın tadına vara-bilmek için derinderin nefes aldım ve ona doğru döndüm.*üzünü
ellerimin arasına aldım, o zamana dek tanımadığım,•İnlediğim bir sevecenlikle öptüm ve usulca, "Ben de
seniSeviyorumClaudio ," dedim.
Kendimi onun kollarına bıraktığımda bedenimin her ya-nında, hasta olduğumda hissettiğim gibi bir
titreme ve ateşdolaştı ve o beni kucaklayarak tutkuyla öptü. Cinsellik yük-lü bir tutkuyla değil,
bambaşka, aşk yüklü bir tutkuyla.
O güne dek kimsenin önünde ağlamadığım kadar çok ağ-ladım.
"Sevgilim, bana yardım et. Yalvarırım bana yardım et,"diye yakardım.
"Buradayım, senin için buradayım, yanındayım, seniniçin..." diyordu, şimdiye kadar hiçbir erkeğin
sarılmadığı gi-bi beni sarıp sarmalarken.
13 Temmuz
Kumsalda birbirimize sarılarak uyuduk. Birbirimizin kolla-rında ısındık.

<< 1 ... 102 103 [104] 105 106 107 >>