yaşıyorlar ve
yaşamlarını nasılsürdüreceklerini biliyorlar. Ben de nefes alıyorum, biyolojik olarak her şeyim yerli
yerinde... Ancak korkuyorum. Evdençıkmaya ve tanımadığım yüzlerle karşılaşmaya korkuyo-rum. Evet,
farkındayım, kendi kendimle sürekli bir çatışma içindeyim. Kimi zaman başkalarının arasına karışmayı şid
-detle istiyorum ve bu bana iyi geliyor. Diğer günlerde ise is-tediğim tek şey evde yapayalnız, tek başıma
kalmak. Kedi-mi yatağımdan itekleyerek kovuyorum, yatağa uzanıyorumve düşünüyorum... Kimi zaman
bir CD koyuyorum ki bu ge-nellikle bir klasik müzik CD’si oluyor. Müzikle suç ortaklı-ğı yapıyoruz ve bu
bana o kadar iyi geliyor ki başka herhan-gi bir şeye ihtiyacım olmuyor.
Ancak sokaktan gelen bu bağırtılar ruhumu parçaparçaediyor ve biliyorum ki bu gece birileri benden
daha fazla birşeyler yaşayacak. Ve ben bu odada, uyku beni kollarına alın-caya kadar, yaşamın seslerini
dinlemeye devam edeceğim.
IO Eylül 2OOO
10:30
Ne düşünüyorum biliyor musun? Günlük tutmanın aslındahiç de iyi bir fikir olmadığını. Kendimi iyi
tanıyorum vena -
silbir kumaştan yapıldığımı biliyorum. Çokgeçmeden def-terin anahtarını bir yerlerde unutacağımya da
kendimi, ken-di düşüncelerimden kıskanarak, isteyerek yazmayı bırakaca-ğım.Ya da belki, pek saygılı
sayılmayan annem, çaktırma-dan kâğıtlarımı karıştıracak. Yapmadığı şey de değil. Ben kendimi salak gibi
hissedeceğim ve yazmaktan vazgeçece-ğim.
İçimi dökmekle iyi mi yapıyorum bilmiyorum, ama hiçdeğilse zaman geçiriyorum.
13Temmuz Sabah
Günlük,
Mutluyum! DünAlessandra ile bir partiye gittim. Yüksektopuklarının üzerinde upuzun, her zamanki gibi
çok güzel ve yine her zamanki gibi kaba sabaydı. Ama çok tatlı ve sevim-liydi. Bu türden eğlencelerde
canım sıkıldığından, hem dekolumu kaldıramadığım dünkü boğucu sıcak yüzünden, baş-ta pek gitmek
istememiştim. AncakAlessandra onunla bir-likte gitmem için o kadar yalvardı ki, sonunda gitmeye ka-rar
verdim.Scooter in üstünde, şarkı söyleyesöyleye şehrin

<< 1 2 [3] 4 5 ... 107 >>