işinboktanlığınm
farkına varmıştım aslında.
Hakkında hiçbir şey bilmiyorum; adınınFabrizio , yaşı-nın otuz beş olduğundan başka hiçbir şey!
Randevu yarım saat sonraCorsoItalia Cadde;si’nde .
2I:OO
Artık şeytanın, kimi zaman kılık değiştirerek imkanların kar-şısına çıktığını ve gerçek kimliğini ancakisted
iğini ele ge-çirdikten sonra gösterdiğini kesin olarakbiliyorum . Önce,yemyeşil ve pırılpırıl gözleriyle
gözlerinin içjne bakıyor,sonra gönlünü okşayıcı gülümsemesi ileyüziUne gülüyor,boynunu hafifçe öpüyor
ve en sonunda seni yutup yok edi-yor.
Önüme çıkan adam şıktı, yakışıklı sayılmazdı ı; uzun boy-lu, irice, seyrek ve kır saçlıydı (gerçekten
otuz beş yaşında mıydı, onu da Allah bilir), gözleri yeşil, dişlerigıriydi .
İlk görüşte etkilendim, ancak ardındanchat’te ki adam ol-duğu aklıma geldi, irkildim. Işılışıl aydınlatılın,
iş şık dük-kânların vitrinlerinin önündeki pırılpırıl temizlenamiş kaldı-rımda yürüdük. Bana kendinden,
işinden,bebel "derinina°~ğumundan sonra evlenmek zorunda kaldığıamt x hiçbirza
’mansevmediği
karısından söz ettik. Güzel bir ses ancak benibiraz rahatsız eden aptal bir gülmesi var.
Yürürken kol atarak beni kendisine doğru iyice çekti.Ben içinde bulunduğum durumdan, beni rahatsız
eden say-gısızca tutumundan ve daha sonra olabileceklerin verdiği huzursuzluktan sinirliydim ve
zorunluluktan gülümsüyor-dum.
Pekâlâ bırakıp gidebilirdim,scooter’ıma binip eve döne-bilirdim. Elmalı turta yapan annemin hamur
yoğurmasınıseyredebilir, kardeşimin yüksek sesle kitap okumasını dinle-yebilir, kediyle oynayabilirdim...
Normal olmayı deneyebi-lirve normallik içinde gayet iyi yaşayabilirdim. Okulda iyi bir not aldığım için, sırf
bunun için gözlerim parlayabilirdi. Gönül okşayıcı bir söz söylendiğinde utangaçça gülümseye-bilirdim.
Ama hiçbir şey beni şaşırtmıyor, her şeyin içi eşe-lenmiş, kazınmış ve boşaltılmış. Her şey gereksiz, tatsız
vetutarsız.
Arabasına kadar yürüdük, sonra arabaya binip dosdoğrubir garaja girdik. Garajın

<< 1 ... 51 52 [53] 54 55 ... 107 >>