tavanı nemliydi ve
içindeki kutu vealetler zaten küçük olan mekânı iyice küçültüp boğmuştu.
Fabriziohafifçe üzerime atıldı, neyse ki ağırlığını fazla hissetmedim. Yavaşyavaş içimde gidip gelirken
beni öp-mek istedi ama ben başımı çevirdim.Daniele’den beri benikimse öpmüyor. Sıcak nefesli iç
çekişlerimi aynaya yansı-yan kendi görüntüm için saklıyorum. Dudaklarımınyumu -şaklığı. Kendini
Beğenmiş Melek Surat ile şeytanlarının or-ganları ile yeterince sık karşılaşmış olmasına karşın,
eminim°nlartarafından bile tadılmadı. İşte bu nedenlerle başımı,°nundudakları ile karşılaşmamak için
çevirdim, ama ona iğ-¦"endiğjmihissettirmedim. Sanki sadece pozisyonumu değiş-ırmekistiyormuş gibi
yaptım. O, az önce beni şaşırtanyu -"Şakhğıni, domuz gibi homurdanarak, avazavaz ismimitekrarlayarak,
kalçalarımı sıkarak kaba ve ilkel hayvan hali-ne dönüştürdü.
"Buradayım!" diyordum ve içinde bulunduğumuz durum bana gülünç ve tuhaf geliyordu. İsmimi
neden tekrarladığınıanlamıyordum ama çağrısını yanıtlamamanın daha da garipolacağını
düşündüğümden "buradayım" diye yanıtlıyordum,
o da sakinleşiyordu.
"Boşalmama izin ver, lütfen, bırak boşalayım," diyordu
hazdan alt üst olmuş biçimde."Yo, hayır, olmaz!".
Adımı daha da yüksek sesle tekrarlayarak aniden dışarı çıktı. Bu, sesin gittikçe hafifleyen yankısı
değil, iç çekişle-rin sonuncusu gibiydi. Sonra, halinden hoşnutsuz bir şekilde yeniden üstüme geldi,
aşağıya doğru eğildi; yine içimdeydi, bu kez dili telaşlıtelaşlı dokunuyordu bana, hem de kabaca. Ben
doyuma ulaşamamıştım ama onunki yeniden geliyordu,gereksiz bir çabayla uğraşıyordu ve maalesef
ilgimi çekmi-yordu.
"Kalın ve sulu dudakların var, tam ısırmalık. Niye tüyle-rini almıyorsun? Daha güzel
olursun".Herhangi bir yanıt vermedim, orası benim bileceğim işti.Dışarıdan gelen araba sesinden
korkup hızlagiyinmeyebaşladık(zaten zamanı gelmişti) ve garajdan dışarıya çıktık.Yüzümü okşadı ve
"Bir sonraki sefere daha rahatkoşullardaolacağız küçüğüm," dedi.
Camları

<< 1 ... 52 53 [54] 55 56 ... 107 >>