her zamanki hikâye. Elimde değil, kar-şımda hoşuma giden birisi olduğunda onu
kışkırtmadan du-ramıyorum. Söylediğim ve söylemediğim her şeyle vuruyo-rum onları ve bu da kendimi
iyi hissetmeme yol açıyor. Bubir oyun.
18 Şubat
Bizimkiler mutfakta akşam yemeğine başlamışlar bile. Biriki satır yazmak için aralarından ayrıldım,
çünkü başıma ge-leni anlatmak istiyorum.
BugünValerio’dan ilk dersimi aldım. O anlattığında birşeyler anlamaya başlıyorum çünkü
seyredilecek güzelomuzlan ve bir şeyler yazdığında izlenecek kibar ve ince el- leri var. Zar zor da olsa
birkaç alıştırmayı çözebildim. Çokciddi ve profesyonelce davranıyor ki bu onu daha da çekicikılıyor.
Beni ele geçirdi. Bakışlarından beni beğendiği belli.Şeytanlığımın yaptığı işe engel olmaması için benimle
ara-sına belirli bir mesafe koyuyor.
Onu arsızca baştan çıkartmak istiyordum ve bu amacımauygun dar bir etek giymiştim. Bunun doğal
sonucu olarak,ders bittiğinde kapıya gitmek için kalktığımda, arkamdanadeta üzerime çıkarcasına
yürümeye başladı. Onunla oyna-mak için adımlarımı bir hızlandırıp bir yavaşlatıyordum.Böylece bana
yaklaştığında ondan uzaklaşabiliyordum.
Asansörün çağırma düğmesine basarken nefesini boy-numda hissettim. Fısıltıyla, "Yarın akşam
telefonunu on ileon çeyrek arasında meşgul etme," dedi.
19 Şubat 2OO222.30
İki haberim var (her zamanki gibi biri iyi, biri kötü).
Fabrizio, şehir merkezine, ailelerimiz tarafından yakalanmadangörüşebilmemiz
için, küçük bir apartman dairesisatın almış.
Sevinçle, "Yatağın karşısına koca bir ekran koydurdum,berabermiki filmleri izleriz diye düşündüm.
Ne dersin kü-çüğüm? Elbette senin de anahtarın olacak. Güzel yüzündenöperim. Hoşça kal!" diye
haykırdı. Kuşkusuz bu kötü haber.
Ona cevap vermemi, kararsızlığımı ve kaygılarımı dilegetirmemi beklemedi. Görünen o ki kendini
kaptırıp düşün-cesizce işler yapmış. Bir kez yatmak, sonrabyebye , teşek-kür ederim deyip gitme
niyetindeydim; evli ve hamile kızı olan bir adamın metresi olmak

<< 1 ... 55 56 [57] 58 59 ... 107 >>