giden yol gerçeğe,
soğuk ve acı-masız gerçeğe dönüş yoluydu. O an bunun kaçınılamaz ger-çeklik olduğununayırdına vardım;
ruhlarımızın vardığı an-laşma orada bitmeliydi. Koşullar ikimize, ruh ve bedensel olarak, bir bütün olarak
birbirimizin olmamıza izin verme-yecekti.
Dönüş yolunda,Katanya’yı geç saatlerde sarmalayantrafıkte, gözlerime baktı, güldü, "Loly, seni
seviyorum," dedi. Elimi tuttu, dudaklarına götürdü ve öptü.Loly ,Melissa de-ğil. OLoly’yi
seviyor,Melissa’mn sözünü ettiğini hiç duy-madım.
4. Nisan 2OO2
Günlük,
Bir otel odasında yazıyorum, İspanya’da, Barselona’dayım.Okul gezisindeyiz, her ne kadar zaman
kaybı olarak gördü- ğüm müzeleri gezmek istemediğimi söylediğimde yüzümetersters bakan dar kafalı
ve ekşimik suratlı öğretmen hanım olsa da, çok eğleniyorum. Bir yeri tarihini tanımak için gez-meyi hiç
anlamıyorum. Tamam o da önemli de, sonradan ne
işime yarayacak?
Barselona, derinliklerinde hüzün de olsa öyle canlı ve ne-şeli ki. Güzel ve çekici bir kadın gibi, derin
ve hüzünlü göz-leri insanın ruhuna işliyor. Bana benziyor. Gece, tıklım tık-lım dolu mekânların olduğu ve
her türden insanın dolaştığıcaddelerde dolaşmak isterdim, ama, insanı geceyi diskotek- te geçirmeye
zorluyorlar. Gırtlağına kadar alkole batmamışbirisini bulabilirsen iyi hoş da... Dans etmeyi
sevmiyorum,sıkılıyorum. Kaldığım odada kıyamet kopuyor; kimi yatak-ların üstünde hopluyor, kimi
sangria12içiyor, kimi tuvalete kusuyor, ben çıkıyorum,Giorgio kolumdan çekeliyor...
12. Su, kırmızı şarap, şeker, limon, portakallenebildiği, buzlu içilen içki. (ç.n.)
7 Nisan
Yarın eve döneceğiz. Dönmek istemiyorum. Benim evimburası. Halimden memnunum, güvenli, mutlu,
aynı dili ko-nuşmadığımız halde beni anlayan insanlar arasında.Fabri -zio’nunyadaRoberto’nun telefon
etmediği ve isteklerinebir gerekçe uydurmak zorunda kalmadığım bir ortam nekonforlu bir ortammış
meğer. Geç saatlere kadar, daha son-ra yatağına girmek ve bedenimi vermek zorunda olmadığı-mı
bildiğimGiorgio ile

<< 1 ... 83 84 [85] 86 87 ... 107 >>