Eve
benim pek de mi-safirperver davranmadığım bazı akrabalarımız geldi. Annemve babam, onlar gittikten
sonra beni azarladılar.
Sorun, anne ve babamın yalnızca kendi hoşlarına gidecekşeyleri görmek istemelerinden
kaynaklanıyor. Kendileri ne-şeli olduklarında benim neşeme eşlik ediyorlar, tatlı dilli ve anlayışlı oluyorlar.
Mutsuz olduklarında kendi kabuklarınaçekilip uzak duruyorlar, vebalıymışım gibi benden kaçıyor-lar.
Annem, yaşayan bir ölü olduğumu, cenaze marşları din-lediğimi, tek yaptığımın odama kapanıp kitap
okumak oldu-ğunu söylüyor. Daha doğrusu bunları bu kelimelerle ifadeetmiyor ama ben bakışlarından
anlıyorum. Babamın ise gün-lerimi nasıl geçirdiğim hakkında en ufak bir bilgisi bile yok, zaten bende de
ufacık da olsa anlatma isteği...
Eksikliğini duyduğum şey sevgi, istediğim saçlarımınokşanması, beklediğim sıcak bir bakış.
Okulda da cehennem gibi bir gün geçirdim. İki sözlüde, hiç ders çalışma isteğim olmadığından,
hazırlıksız yakalan-dım ve Latince’den dönem ödevi almak zorunda kaldım.Danielesabahtan akşama
kadar başımın etini yiyor, gece rü-yalarıma giriyor. Kimselere onun için duyduklarımı açamı-yorum,
anlatsam bile kimsenin anlamayacağını biliyorum.
Yazılı sınav olduğumuz salon sessiz ve sigortalar attığıiçin loştu. Hannibal’i1Alpleri aşabilmesi
veCampidogliobölgesinin kazlarının da onun iyileşmesini beklemeleri için rahat bıraktım ve bakışımı
camlan buğulanmış pencerelere çevirdim. Gözüme mat ve donuk görüntüm ilişti; günlük,aşksız bir insan
bir hiçtir, koca bir hiç... Ve ben kadın deği-lim.
1.Kartacalı general ve devlet adamı (MÖ 247- MÖ 183) Roma İmparatorluğuna karşı açtığıİkinciPöıı Savaşı sırasındaPireneleri
veAlpler’i aşarakTicino veTrebia’da Romalılar" ı yen-di (MÖ 218).Apeninler’i aşarken bir gözünü kaybetti.Campania Bölgesine kadar
ilerleyerekMÖ 203 yılma kadar İtalya topraklarında kaldı. Daha sonraKartaca’ya döndü. (ÇN)
25 Ocak2OOI
Bugün o on dokuz yaşına basıyor. Uyanır uyanmaz cep tele-fonuma uzandım ve

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 107 >>