diğeri için çok hızlıge-çiyor. Bir dizi sayı bizi birbirimizden uzak tutuyor; matema-tiğe
yatkın zekânın, bu güç denklemden çıkış yolunu bulma- sını umuyorum. Tek bu da değil, her ne
kadar ikisini de öz-gürleştirdiysen de yalnızca bir tarafımı tanıyorsun. Yaşama-sını istediğim
yalnızca o tarafım değil. Burası bir dönemeç.İlişkimize bir yön verme, ilişkimizin daha "özlü",
biraz da-ha derinlikli olması kararını sen yereceksin. Sana güveniyo-rum.
Senin olanMelissa
23 Mayıs15=14
Valerionerede? Beni niçin bir öpücük bile vermeden terk et-ti?
39 Mayıs 2OO22=30
Gözlerim yaşlı Günlük, uçsuz bucaksız bir neşeyle ağlıyor.Mutluluğun ve neşenin var olduğuna hep
inanmışımdır
132
¦33
Bir sürü yatakta, birçok erkekte hatta bir kadında, asılkendimde arayıp sonra da yitirdiğim şey. Onu çok
bilinen vesıradan bir yerde buldum. Ve de bir insanda değil, bir insa-nın bakışlarında yakaladım.
Ben,Giorgio ve diğer arkadaş-lar, bizim evin hemen altında, yani denizden 50 metre uzak-lıkta, yeni açılan
bir mekâna gitmiştik. Yeni bir Arap lokan-tası. Masaların etrafında göbek atan ve servis yapan dansöz-ler
var. Yerlere yastıklar ve halılar atılmış. Mum ışığı ve tüt-sü kokusu var. Ağzına kadar doluydu ve
oturabilmek için masaların boşalmasını beklemeye karar vermiştik. Ayaklıbir lambaya dayanmış,Fabrizio
ile kötü biten telefon konuş-mamızı düşünüyordum. Onu ve hiçbir şeyini bir daha gör-mek istemediğimi
söylemiştim. Ağlamaya başlamış ve bana her şeyi verebileceğini söylemişti. Tabii ki kastettiği şey pa-ra,
para, para!
"Eğer insanlara böyle davranıyorsan,sağol ama ben al-mayayım. Yine de önerin için teşekkür
ederim," demiştimalaycı tonda. Telefonu suratına kapatmış, ondan sonraki hiç-bir aramasına yanıt
vermemiştim. Yemin ederim ki, bundan sonra da hiçbir telefonunu açmayacağım. O adamdan nefret
ediyorum. O bir solucan, iğrenç bir yaratık, ona kendimi birödül gibi sunmayacağım.
Bütün bunları veValerio’yu düşünüyordum. Kaşlarımı çatmıştım ve gözlerim bir noktaya

<< 1 ... 90 91 [92] 93 94 ... 107 >>