hakkında ne anlatacaksın?".
Açıldım, ruhumu sarmalayan o yoğun sisi delen küçücükışık kaynağını araladım. Mutsuzluk
öykülerimden bazıları-nı, kendim hakkında bazı şeyleri anlattım. Gerçek bir duyguile karşılaşma ve onu
bulmaya çalışma isteğimden tek söz
bile etmedim.
Dikkatli, hüzünlü ve ciddi bir ifadeyle baktı ve "Geçmi-şini anlatmana sevindim. Senin hakkında
düşündüklerimde yanılmamışım," dedi.
"Ne düşünmüştün?" diye sordum, kolay elde edilebilirbir kız olduğum düşüncesiyle beni
kırmasından korktum.
"İnsanın içine işleyen o bakışa sahip olabilmek için ba-şından çok şey geçmiş bir kız, özür dilerim bir
kadın, oldu-ğunu düşünmüştüm.Melissa , hayatımda hiç senin gibi birkadınla karşılaşmamıştım.
Yumuşacık bir sevgi duyduğumudüşündüğüm an, gizemli ve dayanılmaz çekiciliğinle büyü-leniyor
benliğim". Sözcükler ağzından tanetane çıkıyor, bircümleden ötekinegeçmeden verdiği uzun arada bana
gözle-rini sunuyor sonra konuşmaya yeniden başlıyordu.
Güldüm ve "Aslında beni daha pek tanımıyorsun. Sözü-nü ettiğin bu duygularla belki karşılaşır belki
de hiç karşılaş-mazsın".
"Evet, haklısın," dedi beni dikkatlice dinledikten sonra devam etti: "Ama yine de denemek istiyorum,
seni tanıma-ma izin verir misin?".
"Elbette, elbette izin veririm," dedim, masanın üzerinde duran elini tuttum.
Sanki düş görüyorum Günlük, çok güzel ve sonu olma-yan bir düş sanki.
I:2O
Valerio’danbir mesaj aldım, beni görmek istediğini yazmış.Ama şu anda o bile bana o kadar uzak ki.
Öğretmenimle sonbir kez sevişmemin, istediğimin tam olarak ne olduğunu,Melissa’nıngerçekte ne
olduğunu; bir canavar mı yoksa ar-mağan almayı ve vermeyi hak edecek bir insan mı
olduğunuöğrenmem için, son bir kez sevişmemin yeterli olacağını sa-nıyorum.
IO Haziran 2OO2
Gözüm aydın, okullar kapandı! Bu sene notlarım oldukça düşük, ben az çalıştım, öğretmenlerim beni
anlamaya pekçalışmadılar. Neyse ki, beni tümüyle yok edemeden kurtar-dım paçayı, sınıfımı geçtim.
BugünValerio’yu gördüm. BarEpoca’da

<< 1 ... 95 96 [97] 98 99 ... 107 >>