şey bildiyi halda susmuşdu...Ancaq Anarı düşündükce pis olurdu. Eve addım atan kimi celd qaçıb Anarın qolunu sıvazlayır. Ayan onu gördükde dilinin altında deyinmeye başlayır"yene geldide bu ifrite"
Sevda"Ayan, bu qadınla ne alıb-vere bilmediyin var? "
Ayan"Sevda, şeytan görsün onun üzünü. Ne derdim olacaq? sadece sifetinden ibnelik yağır "
Sevda"İbnelik, bax yas yerindeyeyik güldürme meni. Qadın maniken kimidi, Anardan qısqandığın üçün deyirsen menim birdenecik dostum "
Ayan"Sevda sen de Anar kimi başlama. Men Anara güvenirem; neyini qısqanım? Sadece qadını gözüm tutmadı. Ona bax; gör nece sırmaşıb qoluna "
Sevda"Yaxşı, hirslenme. Ele olsun"
Gülşen "Çox üzüldüm...Bilirem ağır derddi. Ne zaman isteseniz yanınzda olmağa hazıram"
Anar"Sağolun Leyla xanım"
Gülşen "Heyder bey hardadı? Onada baş sağlığı verim "
Anar"Yan terefdedi"
Gülşen yeniden eynekleri gözüne keçirib heyete doğru addımlayır. Heyder ağaca söykenib Samireyle keçirdiyi günleri yad edirdi.
Gülşen "Heyder bey? "
Heyder geriye çevrilib onu görüb sakitce dillenir. "Buyurun Leyla xanım. Xoşgeldiniz demek isterdim amma bele bir günde"
Gülşen istehzayla gülümseyib onu başdan-ayağı süzür "Yox, çekinmeyin deyin. Onsuzda xoşgelmişem"
Heyder"Anlamadım?"
Gülşen "Anlamayacaq bir şey yoxdu. Kim düşmeninin acı çekdiyini görse seviner "
Heyder"Başa düşmürem..Sen; sen kimsen he? "
Gülşen "Qışqırma yoxsa oğlun başda olmaqla her kes senin etdiyin rezillikleri öyrener"
Heyder "Sen ne haqla menimle bele danışırsan? Tez ol kim olduğunu de yoxsa seni öldürerem"
Gülşen "Qatil olduğunu ne yaxşı boynuna alırsan..Ailemi öldürdüyün bes elemir indide meni öldürmek isteyirsen? Eclaf!"
Heyder"Gü-Gülşen?Bu sensen? "
Gülşen "Ta özüyem! Bundan sonra qorx; senin ezrayilin olmağa gelmişem"
Heyder"Hardan çıxıb geldin he? Fahişe! Sene reddol bir defelik get dememişdim "
Gülşen "Kes sesini murdar! O fahişeliyi senin ucbatından edirdim men!Çaresizlikden!Ailemi aldın menden oda bes elemedi. Sevdiyim adamı; heyatımı

<< 1 2 [3] 4 >>