sinesine dayayıb saçlarını oxşayır. Ne deseydide fayda etmezdi bilirdi.Bu sebebden susaraq destek çıxmağa çalışırdı.
Helime"Bi-bizim uşağımız ol-olmurdu..Neçe il gözledik ancaq Allah bize övlad bexş etmirdi..Sonda kimsesizler evine getdik, hansısa uşağı övladlıq etmek üçün...Hamısı 5-6 yaş uşaqlar idi, o qeder mesum idiler ki..Qefil gözümüz qıraqda oturub sessizce hıcqıran 2 yaşlı uşağa doğru yöneldi, Ayanım, gözel qızım "
Rüstem"Seni öz övladımız qeder sevdik, heç neyini eskik etmedik. Xestelendin geceleri başında gözledik..Sen, sen bizim qızımızsan..Gerçek ailenin kimliyi haqqında bilgi yox idi yetimxanada"
Ayan acı-acı gülümseyerek ayağa qalxır. "Necede xoşbext insanam ilahi. Bu gün yoldaşım anasını itirdi deye teselli edirdim megerse o menden xoşbext imiş, çünki men eyni günde hem anamı hem de atamı itirdim"
Daha sonra celd addımlarla evden çıxıb qaçmağa başlayır. Hara ve niye getdiyini bilmeden...Yağan şiddetli yağış ve göz yaşları bir-birine qarışırdı.Bu yağış bele onun üreyinin yanğısını söndüre bilmirdi.Anar onun arxasından gederek gücle maşına mindirir..
İndi ise çarpayının kenarında büzüşerek başından keçenleri düşünüb deliler kimi gah gülür gahda ağlayırdı.Rüstemgil hemin hadiseden sonra defelerle eve gelib danışmaq isteselerde Ayan otağından çıxmır, onlarla görüşmek istemediyini bildirirdi.
Anar elinde yemekle çaresice yeniden qapıda dayanmışdı. Bir neçe defe qapını döysede ses veren yox idi. Ayanın özüne zerer vere bileceyinden qorxurdu "Ayan? Gözelim inad etme aç qapını. Bax bele etmekle heç bir netice elde ede bilmezsen..Ayan? qorxudursan meni, açmasan sındıracam qapını "
Padnusu yere qoyaraq qapıya zerbe endirmeye hazırlaşırdı kI, Ayan qapını açaraq onun girmeyini gözlemeyib yeniden çarpyasına qayıdır. Anar yerdeki yemeyi götürerek içeri daxil olur. Neçe gündür qapalı şeraitde olduğundan otaq xeyli rütubetliydi.
Ayan"Boşuna zehmet çekmisen, heç ne yemeyecem"
Anar"Yeyeceksen balaca xanım. Ayaqda dayanmağa taqetin qalmayıb. Ne

<< 1 2 [3] 4 5 >>