süzün"
Gülşen bilerekden telefonunu iteleyerek yere atır"Ay, zibile qalsın"
Anar"Dayanın men götürüb vererem"
Anar telefonu eyilmeye götüren kimi Gülşen elindeki dermanı içkisinin içine atır.
Anar"Buyurun "
Gülşen "Çox sağolun, siz esl centlmensiniz"
10 deqiqe sonra..
Anar artıq her yeri toranlıq görürdü. Gülşen isteyine çatmış terzde zövqle gülümseyir. "Yaxşısınız? "
Anar"Başım dönür niyese"
Gülşen "Heç ne olmaz keçer birazdan"
Anar"Eve getmeliyem; Ayan,Ayanı tek qoya bilmerem"
Gülşen "Gelin men sizi aparım evinize"
Mühafizeçilerin kömeyiyle onun qoluna girib maşına eyleşdirir. Özü sürücü kreslosuna eyleşerek maşını otele doğru sürür. Artıq isteyini rahatca yerine yetire bilecekdi. Otele giren kimi Anarı düşürüb qoluna girir, sendelesede onu yıxılmağa qoymur. Saat gec olduğundan etrafda adam yox idi birtek işçilerden başqa.
Lifte minerek 8ci mertebeye qalxır.
Anar artıq özünde deyildi"Ayan? Bura haradı? "
Gülşen "Oda gelecek, narahat olma.."
Anarı içeri keçiren kimi sinesinden iteleyerek boş yatağa iteleyir. Ardından üstüne çıxaraq dodaqlarını öpür, boynunu dişleyerek izler buraxıb köyneyini çıxarır. Anar "Ayan"deye sayıqlayaraq yuxuya gedir. Gülşen onu soyunduraraq yatağa uzadır öz paltarlarındanda qurtularaq onun yanına uzanır. Üz cizgilerini inceliyerek yanağına öpüş qondurur"Artıq hemişe bir yerde olacayıq sevgilim"
Ayan bütün geceni Anarı gözlesede eve gelmemişdi. Sevdiyi adam onun evde tek qalmaqdan qorxduğunu bildiyi halda gelmemişdi. Saat artıq sübh 7-ni gösterirdi. Telefonuna gelen mesajla irkilib açaraq oxumağa başlayır"Yoldaşının harda ve kimin qollarında olduğunu bilmek isteyirsen? .....Otele gel"

MÖCÜZELİ TALEYİM....

YAZAR:GÜNEL.

<< 1 ... 3 4 [5]