terzde silkeledi.
Neman teeccübden gülüb: "Hııhıı ...Miray, niye?" - Xezerinde çaşqın halına baxdı.
Miray gözlerini irileşdirib: "Qetiyyen bu adam olmaz!!!" - tez-tez işaret gösterdi.
Xezer çiyinlerini çekib: "Neman ne deyir bu qız?" - eseble dillendi.
Neman nefesini buraxıb: "Bilmirem. Amma, deyesen, istemir sen donor olasan" - Mirayın tedirginliyinden şübhelenerek, cavabladı.
Xezer gözlerini axıdıb: "Bu qızın yox demesine guya emel edecem mi.." - vecsizce demesini Miray dodaqlarından oxuyub yumruqlarını sıxaraq ireli atılmaq istese de Nemanın qarşısına keçib: "Hop...Hopp..Sakit ol... Bir deqiqe" - deyerek dile tutdu.
Xezer ise hirsinden ellerini bir-birine çırpıb: "Ehsen! Bacını ne qeder sevirsen ki buna mane olursan" - qaşlarını qaldırıb, sifetine sual baxışlarını oturtdu.
Neman meselenin daha da qelizleşmemesi üçün: "Xezer, sen get gerekli ne varsa et. Mende Mirayla bir danışım" - deyerek, xefifce gülümsedi.
Xezer başı ile tesdiqleyib: "Yaxşı olar" - Miraya sert gözlerini dikib, geriye dönerek demir qapını sesli açaraq çıxdı.
Neman Miraya yaxınlaşıb: "Niye bele etdin?!" - deyerek Mirayı daha da çetin veziyyete qoydu.
Miray baxışlarını yan gezdirib, qollarını qovuşduraraq gözlerini qapadı. Sadece her şeyden mehrum olmaq isteyirdi. Bu veziyyetde ne edeceyini bele bilmirdi. Nemana ne cavabı vereceyinden, yaxud Xezeri Dilaydan nece uzaqlaşdıracağından agah deyildi. İnadkar küleyin tekidi ile üzüne ilişib-qalan telleri kenarlaşdırmağa çalışan barmaq ucları ile gözlerini açdı. Özünü günahlandırırdı. Qarşısındakı şexs de bir Alıyev idi. Sonlarının olmayacağını bilirdi, heqiqeti bildikde çox güman ki, adını bele qoymadıqları münasibetlerine sedd qoyulacaqdı. Nemanın: "Neyin var?" - sesinin bütün tonlarına hakim olan mülayimlikle soruşmasını eşitmese de, dodaqlarından oxuduğu qeder simasına bexş etdiyi qayğı ile daha da içini keder sarmaşıqı sıxdı. Başını 'bilmirem' terzinde terpedib, çiyinlerini çekerek baxışlarını yere verdi. Ayaqlarına gözlerini dikib,

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>