"
Anar"Allah menim belamı versin bilirem. İnan mene heç ne xatırlamıram"
Ayan"Bu sene beraet qazandırmır "
Barmağından çıxardığı üzüyü onun ovcuna qoyaraq hiddetli baxışlarını ona zilleyir.
Anar"Bu ne demekdi? "
Ayan"Seninle evli qalacağımı düşünürdün? Sene borcum var idi yerine yetirdim oyun bitdi artıq. Anana olan vezifeni yerine yetirdin rahat ol.Kaş ki,birce hisslerime qapılıb o geceni yaşamasaydıq... Amma neyse; heyatda her sehvden bir netice çıxarmaq lazımdı "
Anar "Sehv? menimle yaşadıqların senin üçün sehv idi?"dodağından axan qanı eliyle silir.
Ayan"He, bunu bu gün sen sübut etdin"
Anar onun elini qavrayaraq üreyinin üstüne aparır. Ayan elini çekmek istesede imkan vermir"Bax üreyime, bura ele demir amma"
Ayan yeniden hisslerine qapılmaqdan qorxurdu. Eli geri çekerek yerde qalan çomadanını götürür "Arxamca gelmeyi ağlından keçirme. En qısa zamanda boşanacam senden"
Qapıdan çıxan kimi seherden gücle saxladığı göz yaşlarını serbest buraxır. Gedecek yeri bele yox idi, bir tek Sevdadan başqa..Onu tekce dostu anlayardı..
Anar Ayan getdikden sonra yere çöküb başına döyürdü. Sevgisini, qadınını itirmişdi. Her şeyin günahkarı özü idi bilirdi. Ona destek olmaq yerine tek buraxaraq başqa qollara qaçmışdı. Bunu nece etdiyini özüde bilmirdi.Selime zeng ederek onu yanına çağırmışdı çünki bilirdi Ayanın yalnız onlara gede bileceyini.

Sevda metbexte yemek hazırlayırdı ki, döyülen qapı onun işini yarımçıq buraxır. Heç kimi gözlemediyinden xeyli teeccüblenerek qapını açır. Saç-başı dağınıq, gözleri şişmiş Ayanı qarşısında gördükde ne edeceyini bilmir. Ağzını açıb nese demek isteyirdi ki,Ayan"Sevda"deyerek boynuna atılıb hönkürmeye başlayır..

Selim nese baş verdiyini Anarın sesinden anlamışdı. İşinden yarımçıq çıxaraq birbaşa onların evine yollanır. Qapının zengini çalan kimi Anar onu qarşılayaraq içeri devet edir.Selim sual dolu baxışlarla ona baxırdı ki,gözü partlayan dodağına sataşır. Teşvişle"Anar, dodağına ne olub? Kimlese dalaşmısan?"
Anar"Selim

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>