yaxınlaşırlar.Sevdanı Kenanın qucağından alaraq müayine otağına aparırlar. Çox qan itirmişdi,veziyyeti olduqca kretik görünürdü.Kenanında geyindiyi ağ köynek ve elleri qan lekesiydi. Dehlizde yere çökerek başını elleri arasına almışdı. İçeriden çıxan hekimi gören kimi qaçaraq ona yaxınlaşır.
Kenan'Hekim yalvarıram bir şeyin ,Sevdanın veziyyeti necedir? uşağa nese olmayıb ?"
Hekim"Helelik size melumat vere bilmerem. Çox qan itirib, müayine edirik heleki"
Kenan"Yalvarıram onuda uşağıda xilas edin"
Hekim"Biz elimizden geleni edirik. Xestenin heyat yoldaşı sizsiniz? "
Kenan"Xe-xeyr"
Hekim"Onda xeber verin gelsin. Her ehtimala qarşı oda burda olmalıdı. Uşağı ana betninden telef etmeli olsaq onun imzasına ehtiyacımız olacaq"
Kenan yanından uzaqlaşan hekimin arxasınca baxdıqdan sonra hirsle yumruğunu divara çırpır. "Axı o uşağın atası menem"deye dişlerini bir-birine qıcayırdı.Ancaq başqa çaresinin olmadığını görerek telefonunu cibinden çıxararaq Selime zeng vurur.
Selim ofisde üzerinde işlediyi layiheni Anara göstererek onunla meslehetleşirdi. Anar bu işlerde tecrübeli olduğundan elinden gelen yardımı esirgemirdi. Ayan getdiyi günden bu yana ne evden çöle addımını atırdı nede işe gedirdi.Ancaq Selimin xahişini yere sala bilmediyinden onun ofisine gelerek hem derdleşir hem de elinden geldiyi qeder yardım edirdi. Onların şirin söhbetini yersiz çalan telefon zengi bölür. Selim nömrenin tanış olmadığını görüb xeyli teeccüblensede vacib bir şey ola bileceyini düşünerek açır.
Selim"Alo"
Kenan"Çox danışmağa vaxtım yoxdu, menem Kenan.Sevda pillekenlerden yıxılıb. ... xestexanaya gel"
Sonlanan zeng ve eşitdiyi sözler Selimin dünyasını başına yıxmışdı sanki. Telefon elinden sürüşerek yere düşür, dodaqları titremeye başlayır. Anar onun sifetinin solduğunu gördükde bir şeylerin yolunda getmediyini anlayır.
Anar"Selim, kim idi zeng eden? ?Selim meni eşidirsen? "Qollarından tutaraq onu silkeleyib özüne getirmeye çalışırdı.
Selim"Sev-Sev-da,

<< 1 [2] 3 4 5 >>