Allah” demek..

Kasıb bir oğlan padşahın qızına aşiq olur. Ancaq bu arzusunun elçatmaz olduğunu anladığı üçün perişan halda gezib-dolaşır. O, bir defe ağsaqqal bir dervişle rastlaşır ve derdini ona açır. derviş de, öz növbesinde, ona: “Övladım, şeherin girişinde otur, kim sene ne dese sen ona: “Allah”,- deye cavab ver”,- meslehetini verir.
Kasıb genc dervişin meslehetine emel edir. Günlerle, aylarla şeherin girişinde oturur. Kimin ne demesinden, ne soruşmasından asılı olmayaraq, ancaq Allah deyir. Bir müddet sonra hemin oğlan bu davranışına göre bütün şeherde meşhurlaşır, hamı ondan danışır. Mesele padşahın da qulağına gedib çatır.
Bir gün padşah bu meşhur genci görmek isteyir. Evvelce, dervişden hemin oğlan haqqında melumat isteyir. Derviş de ona bildirir ki, bu genc dövrün en mübarek, Allaha bağlı insanlarından biridir. Bunu eşiden padşah derhal gencin yanına gelir. Ondan: “Kimsen? Problemin nedir? Ne isteyirsen?”- soruşur. Gencin cavabı ise yalnız bir olur: “Allah”. Padşah gencin dilinden başqa söz çıxmadığını görüb geri qayıdır.
Seherisi gün derviş gencin yanına gelir ve deyir ki, padşah öz qızını ona vermeye razı olanadek, o, padşahdan başqa bir şey istemesin.
Bir gün yene padşah oğlanın yanına gelir ve deyir: “Seni öz qızımla evlendirmek isteyirem. Fikrin nedir?” Genc oğlan ise bu teklifi redd edir ve deyir: “Qızınızla evlenmek istemirem. Men başqa bir niyyetle “Allah” dedim. Allah ise padşahı menim kimi kasıb bir gencin ayağına getirdi. Men sırf Allah rizası üçün “Allah” deseydim, kim bilir neler olardı? Bundan sonra men Ondan başqasını tanımıram, Ondan başqasını istemirem”.