Melum olduğu kimi şeytan ve kömekçilerinin birce qayesi var:
Insanı doğru yoldan uzaqlaşdırıb ALLAHın razı olmadığı işleri etdirmek. Şeytan insanı heç sevmir.
Çünki ilahi rehmetden qovulmağına sebeb olmuşdur. Haqq-Tealanın secde emrine qarşı çıxan, heqiqetle elaqeli bütün bağları qoparılan ve melekler arasındakı yerini de itirerek tamamile tek qalan şeytan bu zaman intiqam arxasınca düşmüş, meqsedine çata bilmek üçün ALLAHdan qiyamete qeder möhlet istemişdir. Müeyyen bir vaxta qeder möhlet verilen şeytan xetasını anlayıb tövbe ederek günahını bağışlatma yolunu tutmamış, eksine, daha da azğınlaşmışdır. Özüne qiyamete qeder meşğul olabileceyi hedef seçmişdir. Bu hedef onun ilahi rehmetden uzaqlaşdırılmasına sebeb olan insandı.
Daxili alemi insana qarşı intiqam hissleri ile dolu olan şeytan kömekçileri ile birlikde her gün yığışar ve insanları yoldan çıxartmaq üçün planlar hazırlayar.
Şeytan her günkü kimi yene kömekçileri ile yığışmışdı. Onlara cürbecür üsullar öyretdi. Sonra her birini iş başına gönderdi.
İş zamanı sona çatanda şeytanın kömekçileri ona hesabat vermek üçün geri qayıtdılar. İçlerinden biri bele dedi:
-Ağa! Men bir insana vesvese vererek içki içirtmeyi bacardım. Bu şekilde onu yoldan çıxartdım.
Bu xeber şeytanın o qeder de xoşuna gelmedi. Sadece başını terpetdi.
Diger şeytan söz aldı:
-Men bir insanın qumar oynamasına sebeb oldum. Her şeyini itirmişdi. Sadece evi qalmışdı. Ona "Evini de ortaya qoy. Qazansan, bütün itirdiklerini geri alarsan” –deye vesvese verdim.
O da oynadı ve evini itirdi. İndi uşaqları ile bayırda qalıb.
Bu xeber de şeytanı çox sevindirmedi. O daha gözel bir xeber gözleyirdi. Növbe şeytanın başqa bir kömekçisine geldi:
-Ağa! Bir adamla heyat yoldaşı arasına fitne saldım ve onların arasını vurdum. Hamıya nümune olan bir aileleri vardı. Amma menim sayemde araları deydi. Boşanmaq üzredirler. Bir-birlerini ele tehqir etdiler ki, barışmaları esla mümkün deyil.
Bu xeber şeytanın çox xoşuna geldi. Artıq üzü

[1] 2 >>