Seni yaşamaq mecburiyyetindeyik, sen de bize bir az yaxşı davransan? Bir az daha meqbul olsan ne olar? Heyat seni mehv etmek isteyirem bezen, sene ola bildiyince zerer vermek isteyirem. Amma bir baxıram ki; eslinde zereri özüme verirem. Bu qeder namerdsen bezen…

Qarşımda bir siluetin bele yox, küfrler edecek, yumruqlar vuracaq, zerer verib bir parça qisasımın alınmasına iştirak edecek bir siluetin bele yox…

Heyat sen ne menem bir şeysen, istediklerini edirem, qoyduğun bütün qaydalara riayet edirem ve bu sefer yaxşı davranacaq deyirem amma yene beyenmirsen etdiklerimi. Etdiklerimin daha çoxunu isteyirsen her daim…

Seni yaşamaq istemirem amma o zaman da gücüm çatmır seni buraxmağa… O biri heyat meni sahiblensin, gedince meni yaxşı qarşılasın, mene senin vermediyin deyeri versin deye seni her şeye baxmayaraq buraxa bilmirem. Buraxmaq çox asan eslinde, amma göze götürmekdir buraxmaq… Seni buraxmağı deyil o biri heyatı da senin kimi yaşamağı göze ala bilmirem …

Heyata gözel görünüm deye çalışıram, çalışıram amma yene çirkinlik edirsen heyat. Gözel şeyleri teqdim etmirsen mene gözlediyim zaman gözellikleri. Men senin olmadıq zamanda, işe yaramayacaq anda etdiyin sürprizleri istemirem heyat… İstemirem zamanında vermediyin, çox gördüyün xoşbextlikleri, gözellikleri istemirem heyat.

Üsyan edirsen deyib üste çıxmağa iş, üsyan etmirem men, etseydim terk ederdim onsuz da derhal seni, o biri heyata yelken açmışdım indi. Onsuz da gedeceyik hamımız, sessiz gemiler gözlemekde ola limana. Amma menimkisi üsyan sayılmaz, bir az daha dözürem sene… Cavab vermeyeceyini bilerek, cavab vere bilmeyeceyini, cesaretinin olmadığını bilerek sene bu mektubu yazıram.

İzah etmek istediyin şeyi anlayıram sanki, deyirsen ki; “Men hem cennetinizim hem cehenneminiz, ikisini de daddırıram… İkisinden de dadın ki, hazırlıqlı olun.” deyirsen. Deyirsen amma bizi sınamaq üçün müqayise etdiyin maneeleri, çetinlikleri aşdıqca daha çoxunu çıxardırsan qarşımıza… Senin üçün imtahan demişler

[1] 2 >>