Sekkiz yaşlı Meryem valideynlerinin kiçik qardaşının ağır xeste olduğu barede etdikleri söhbeti eşidir. Müalice üçün çoxlu pul lazım idi. Lakin onlarıno qeder pulu yox idi. Atası tezelikce işini itirmişdi, anası ise evdar qadın idi. O, atasının asta sesle anasına – "Oğlumuzu yalnız möcüze qurtara biler” dediyini eşidir. Meryem otağına qalxıb refde...ki daxılı götürür. Daxılı sındırıb demir pulları yatağının üstüne tökür. Balaca elleri ile pulları sayır. Cemi 5 dinar! O, pulları bir kiseye töküb evden çıxır ve yaxınlıqdakı apteke gelir. Bir qeder piştaxtanın kenarında dayanıb satıcının ona müraciet etmesini gözleyir. Amma satıcı ona esla mehel qoymur. Xeyli gözledikden sonra qızın hövselesi daralır, piştaxtaya yaxınlaşıb kisedeki demir pulları satıcının qarşısına tökür. Satıcı çaşqın halda Meryemden soruşur: "Ne isteyirsen, qızım?”. Meryem cavab verir: "Qardaşım ağır xestedir, gelmişem möcüze alam”. Satıcı teeccüble deyir: "Başa düşmedim”. Bu defe Meryemin mesum gözleri yaşla dolur, birteher özünü ele alıb içini çeke-çeke satıcıya deyir: "Atam deyir, qardaşımın başına nese girib, onu yalnız möcüze sağaldar, men de gelmişem möcüze alam, möcüze neçeyedir?”. Satıcı qızcığaza yaxınlaşır, hem özünün, hem de onun göz yaşlarını silib deyir: "Teessüf edirem, bizde möcüze satılmır”. Meryemin göz yaşları sel kimi yanaqlarına axır ve israrla
satıcıya deyir: "Xahiş edirem, mene deyin görüm möcüzeni haradan almaq olar?
Atamın pulu yoxdur, daxılımda olan-qalan pul budur”. Bu hadiseni kenardan izleyen imkanlı bir şexs Meryeme yaxınlaşaraq ondan soruşur: "Qızım, de görüm neqeder pulun var?”. Meryem ovcunda sıxdığı demir pulları hemin imkanlı şexse gösterir ve içini çeke-çeke deyir: "Budur, olan pulum bu qederdir”. İmkanlı şexs Meryemin göz yaşlarını silib tebessümle deyir: "Mene ele gelir qardaşın üçün möcüzetapa bileceyik, onu mene gösterersenmi?”. Bu şexs İraqın merkezi xestexanasının beyin ve eseb hekimi professor Heyder Selim idi. Seheri gün Meryemin qardaşının beyninde

[1] 2 >>