şey üçün yaşayıram indi. Körpem üçün. Odur meni heyata bağlayan. Yoxsa sensiz men de yoxam..."deyirdi qızın gözleri. Oğlan:"Bilirem,gülüm. Biz iki bedende bir can idik."Unutmaq"...Söz asan,emelse çox çetindir,çox...Evveller tekce menim idin. Indi ise hem de onunsan...Bağrına basdığın o dünya gözeli körpenin...Gülüm,sevgimiz ölümsüzdür. Qovuşa bilmedik bu dünyada. Ruhlarımız qovuşacaq bir gün,gülüm...O vaxt ebedi menim olacaqsan...men de senin...Ebedi!.."Yene de ayrılıq qılıncı üzdü sevgi bağlarını...Heresi öz yoluna getdiler-qız öz körpesi namine yaşadığı ailesine,oğlansa yalnızlığına...

<< 1 [2]