içinde özümü tehlükenin merkezinde hiss eledim. Cavab verdim.
N:Alo?
....
N:Alo?Cavab verin!
....
Bu esebimi pozurdu artıq. Kim idise menle mezelenirdi deyesen.
N:Qandallar senin işindi? Kimsen sen?
....
Destey asıldı. Bu zeng meni yaman qorxutmuşdu. Yerime girib yatmağa çalışsam da bu alınmadı. Zeng anonim şexs terefinden idi ve çox güman ki,qandallarım sahibi o idi.
Bunu fikirleşerek yatmışdım. Hardan bile-bilerdim ki,gelecekde bu qandallar qolumda olacaq..
Seher oyananda evde heç kes yox idi,anam qonşuda bacım mektebde atam ise işde idi. Men de yatağımdan durmağa çalışırdım. Bu gün derse getmek kimi bir fikrim yox idi. Heç bir şey meni evden bayıra çıxara bilmezdi. Bu haqda Reşada sms atdım,ona bir az xeste olduğumu dedim.
Sabah yeni dersi uşaqlardan götürecekdim.
Bütün günümü uzanmaqla keçirmişdim ve artıq yatmağa hazırlaşırdım. Reşaddan bir ismaric falan yox idi,halımdan heç narahat deyildi?Ona özüm zeng eledim.
R:Nil,salam ezizim necesen?
N:Yaxşıyam,men zeng elemesem heç yadına düşmürem?
Terlan Hüseynov
R:Nilim,bu gün başım çox qarışıq olub. Necesen? Ciddi heç ne yoxdur deye zeng elemedim.
Bu adam ne danışırdı?
N:Reşad,indi yaxşıyam çox sağ ol diqqetin üçün. Seni görmek isteyirem sabah danışaq gel kafeye men darıxmışam.
R:Elbette,sabah görüşerik.
Özümü saxlaya bilmemeyib soruşdum:
N:Sen menim üçün heç darıxmırsan? Niye mene qarşı bu qeder soyuqsan ve bele uzaqsan?
Bu sözler bir defeye tökülmüşdü ağzımdan. Reşadın nece gerildiyini sesinden hiss eledim.
R:Nil,nolub? Biz uşaq deyilik ki,sene demesem bilmirsen ki,darıxıram ya yox?
Yox bilmirdim,kim bilerdi ki men de bilim?!
N:Helelik.
Heç ne olmamış kimi yatdım.
Seher oyanmağa çetinlik çekirdim son vaxtlar. Gümrahlığım getmişdi sanki. Reşad axşam meni sarsıtmışdı. Men ondan her gün mene bu sözü demeyini istemirdim ama sevgili olduğumuz bu neçe vaxtda en özel anlarda bele yad idi bu adam. Meni sevdiyini bilirdim,amma hemişe yarımçıq qalırdı her şey. Men xoşbextliyimi hamıdan qaçıb

<< 1 ... 7 8 [9] 10 >>