qovuşmaq üçün can atırdı….. Qağayılara baxdı, bir-birleriyle oynayıb, uçuşan qağayılara… Ne qeder gözel reqs edirdiler havada. Tekrar saatına baxdı genc adam. Narahat olmağa başlamışdı. Sevgilisi yene gecikmişdi, hem de çox…. Bu qeder gecikmemesi lazım idi. Her gün burada görüşmek üçün sözleşmirdilermi? Her gün sahilde, qağayılara baxaraq, denizin onlara izah etdiyi nağılları dinleyerek bir-birlerine sarılıb hesret aradan qaldıracaqlarına söz vermirdilermi? Bes neye göre gelmemişdi?… Ağlına pis düşünceler gelmeye başladı. Xeyr… Xeyr… ola bilmezdi. Sevdiyine bir şey ola bilmezdi. Onsuz heyat yaşanmazdı ki…. O ölse bele davamlı menle yaşar deye düşündü genc adam. Bunun düşüncesi bele xoş deyildi. Gözlerini yere endirdi. Göz yaşlarını kimsenin görmesini istemirdi. Onsuz da nedense etrafındakı insanlar ona sanki deli kimi baxırdılar. Narahat olmağa başladı baxışlardan. Artıq bezmişdi…. Yene sevgilisi geldi ağlına. Gözlerini bağladı. “7 il oldu”dedi… 7 ildir her gün bu sahilde idi, sevdiyini gözleyirdi. Daha çox döze bilmedi. Üreyi parçalanacaq kimi olurdu. Gözlerinden bir damla yaş güllerin üzerine damladı.Yene gelmeyecek deyesen, en yaxşısı men onun evine gedim deye zümzüme etdi. Heç olmazsa gülleri her zamanki kimi yanına qoyar, ona vermiş olardı….

<< 1 [2]