de? Notu diger notu qoyduğum qutuya qoydum. Bele notlar hele çox olacaqdı?Telefon zeng çaldı. Kimden geldiyini görende cavab vermek istemedim ve cavab vermedim. Yene orxideyalara baxdım:tanrı bu gülleri sanki seçib yaratmışdı,mene göre çox ince ve maraqlı güller idi. Yene zeng geldi.
R:Nil,narahat etmedim?
Etmişdi?
N:Yox,Reşad.
R:Birden-bire senin üçün narahat oldum.Sesini eşidib,yaxşı olduğunu bilmek istedim.
Bu adama nolmuşdu bele?
N:Yaxşıyam,narahat olma.
R:Yeqin ki,yatmağa hazırlaşırsan.Gecen xeyre,seni sevirem.
N:Senin de gecen xeyre,seni sevirem.
Her şey bir-birine qarışmışdı. Ona son sözü deyende içim titremedi hemişeki kimi. Bu defe men onu başdan eleyiremmiş kimi danışmışdım. İnana bilmirdim,rollar deyişirdi yoxsa? Reşad menim üçün çox mürekkeb biri idi. Vaxt keçdikce daha da uzaqlaşırdıq ele bil. Men bele arzulamırdım sevgi heyatımı. Mence sevmişdimse,heç bitmiyecek bir sevgi olmalı idi,heç vaxt bezmek hissi olmuyacaqdı mende,özümü hemişe lazımlı ve deyerli hiss etmeli idim,qarşımdakı ile dost olmalı idim ve her şeyi danışa bileceyim biri olmalı idi,meni başa düşecek biri..Reşad ise bele deyildi. Her şey birden baş vermişdi,birden cavab vermişdim ona,aylardı birlikde olsaq da aramızda erimeyen buzlar var idi. Qeribesi de odur ki,bu buzları eritmek üçün heç birimiz emek serf elemirdik. Sanki bir-birimizle mecbur sevgili idik. Halbuki iki genc insan idik ve heç neye mecbur deyildik. Özümüz de bilmeden adına sevgi qoyduğumuz bu münasibete davam edirdik.
Başımı aşağı salladım:Peşman idim. Beli,men telesdiyim üçün peşman idim. Sadece indi ferqine vardım ki,sadece ondan xoşlanırammış.Bu sevgi deyildi,sevgi bele olmurdu. Bes bunu Reşada nece deyecekdim bunları? Belke o da bunu isteyirdi ve menim qelbimi qırmaqdan qorxurdu deye bilmirdi. Her şey cehennem,sabah onunla bu haqda danışıb her şeyi bitirecekdim. Reşadı aldada bilmerem,qalmışdı özümü..Bu düşüncelerle hamama getdim ki,belke orda rahatladım. Budur 20 deqiqe sonra ve men yene otağımda

<< 1 [2] 3 4 ... 11 >>