süzürdüm,bu il o da mezun olacaqdı..
Derse gedirdim artıq. Reşadla neler danışacağımı bayaqdan müxtelif şekillerde beynimde canlandırıb ssenarisini yazmışdım. Universitetin qapısına çatanda meni Reşad qarşladı. Onu görende heqiqeten qorxdum,gözlenilmez sürpriz idi.
R:Xoş geldin,sevgilim!Seni çox sevdiyin tortla çaya qonaq elesem olar?
Dersin başlamasına hele 20 deqiqe var idi. Men de donmuş halda onun üzüne baxırdım. Ele bil,deyeceklerimi hiss elemişdi. Kafede de özünü qeribe aparırdı,mene özü qulluq edirdi ve men çay içende dayanmadan meni izleyirdi. Başa düşürem,bu eslinde normal şey idi,amma Reşad üçün yox. Mene de sadece mat-meetel ona baxırdım. Belke de bir az da düşünmeli idim. Sadece son olanlar fikrimi qarışdırmışdı ve men az qala depressiyaya düşmek üzre idim.
Hemin gün eve qayıdanda eve çatana kimi Reşad telefonla danışmaq üçün meni tekid etmişdi. Axırda dözmeyib soruşdum
N:Reşad,bu gün ne olub axı?
Sesi birden qemginleşmişdi.
R:Sene qarşı çox diqqetsiz olduğumu bilirem,seni itirmek istemirem. Meni yaxşı tanıyırsan,bilirsen ki,bele şeyler mene xas deyil,amma ne bilim seni sevindirmek istedim. Bilmirem bu neçe gün davam edecek ama seni xoşbext görmek çox gözeldi.
Susdum. Ne deyecekdim?Bir normal insan kimi bu sözlerden tesirlenmişdim,amma adi insanların tesirlendiyi kimi. Ona qarşı getdikce heç ne hiss etmirdim.
Artıq eve çatmışdım,otağıma qalxıb,güllere baxdım. Onları gönderenin nece biri olduğunu bilmirdim,amma yene de bu güllere göre ona qelbimde teşekkür edirdim tez-tez. Heç kes bu mövzü ile maraqlanmamışdı menden. Ona göre de men xaric,yeni artıq o ve men xaric heç kes bilmirdi orxideyaları sevdiyimi.
Masamın üstünde yene bir not: "Sevdiyinin başqası ile xobext olduğunu görmekden daha ağrılı bir şey var:
Sevdiyinin senin yanında xoşbext olmadığını görmek..."..Hmm,demeli heqiqeten oynamaq isteyirdi bu adam menle. Fikirlerimi oxuya bilirdi ya ne?Sadece özümün düşündüyü şeyleri o hardan bilirdi axı?! Aşağı düşdüm. Anam çay içirdi.Özümü heç

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 11 >>