ola-ola niye bele edirsen?
R:üreyim ele isteyir ona göre.
Cavab vermedim. Bu adamla danışmaq mümkün deyildi ve men artıq ağlamaq isteyirdim. Dodaqlarımı salladım. Deyesen o da bunu sezmişdi. Baş barmağı ile yanağımı sığalladı. Celd geri çekildim. O qayğıkeş üzü getmiş bayaqkı ifadesiz üzü geri qayıtmışdı. Otağımın qapısını açıb çıxmaq isteyende:
N:Bu gizlenpaç hele çox davam edecek? Bele ucuz şeylere vaxtım yoxdur.
R:Ucuz? Meni nezerde tutursan?
İdadesi deyişmişdi,mene yaxınlaşıb saçımı eline bürüyüb biri eli ile de çenemi sıxdı.
R:Heddini aşırsan. Senin nazınla oynuyan deyilem. Özüne yığış.
Danışmağa imkan vermirdi. Çenemi ele berk sıxmışdı ki danışsam incidecekdi. Otağdan çıxdı. Yerime girib ağlama başladım. Menimle ele reftat edirdi ki,ele bil nolub. Üzüme yastığa sıxıb hikke ile ağlayırdım.
Seher göz qapaqları şişmiş halda oyandım. Güzgüye baxılası halda deyildim. Telefonda saata baxdım ve saat evezine diqqetimi ismaric çekdi. Tanımadığım nömreden olsa da kimliyi artıq melum idi."Sabah dersden çıxandan sonra öz dayanacağınızda meni gözle". Bu elbette o idi. Adını da bilmirdim. Cavab yazdım"Men heç yere getmiyecem".
Cavabı gözlememiş evden çıxdım.
Universitetde meni Reşadla Aysel qarşıladı. Ayselle söhbetimi xatırlayıb onunla soyuq davranacağıma özümü inandırdım. Özümü artıq kimi hiss elesem de onlara yaxınlaşdım.Reşad meni görecek emmeli başdı sevindi.
R:Darıxmışdım.
N:Men de.
A:Xoş gördük.Özünü nece hiss edirsen?
N:Daha yaxşı.
Bir müddet söhbet elesek de fikrim onlarda deyildi. Onun haqqında düşünende ister-istemez heyecanlanırdım. Yaşca menden çox böyük görünürdü. İndi xatırlayıram ki ezeleli bedeni var idi. Bu trenajorun mehsulu deyildi,bu uşaqlıqdan idman eden adamlara xas bir beden idi. Soruşacaqsız ki hardan bildim? Dünen meni öpende bütün bedeni mene sıxılmışdı ve men onun ezelelerini hiss edirdim. O etir..Meni düşüncelerden Reşadın sesi oyatdı.
R:eşitmirsen meni?
N:Fikrim dağılıb.
İkisi de birden güldü "bunu biz de bilirik" baxışı

<< 1 ... 8 9 [10] 11 >>