söz demeden yeniden üzünü denize çevirdi.
R:Birde eve qayıtmıyacağsan?
Telaşla başımı yuxarı qaldırdım.
N:Ne damışırsan?
Zarafat elediyini düşünürdüm.
R:Menim qerarlarımı sorğulama. Senin burda olduğun heç kesin ağlına gelmiyecek. Sen menimle qalacağsan.
Daha yüksek sesle ağlamağa başladım. Sesim titreyirdi. Ayağa qalxıb ona yaxınlaşdım.
N:Xahiş edirem,gedim eve. Ailemi düşün heç olmasa.
R:Qerarımı vermişem.
Elimi qoluna qoydum ve sözün esl menasında yalvarmağa başladım.
N:Ne istesen ederem,burax meni.
Çevrilib mene baxdı. Üzündeki ifade anlaşılmaz idi. Eli ile üzümü sığallamağa başladı. Meni şüşeye sabitlemeye başladı.
R:Onsuzda istediylerimi edeceksen.
Alt dodağımı dişledim.
N:Buraxacağsan meni?
Ele bu an meni öpdü,itelemek istesem de şüşeye sabitlendiyimden terpene bilmedim.
Bir neçe deqiqelik öpüşden sonra menden aralandı ve gedib divanda oturdu. Meni öpdüyü üçün yene ağlamağa başladım.
R:Orda ele dayanacağsan? Bura gel.
Hal-hazırda onun sözünden çıxa bilmezdim,eve qayıtmaq üçün başqa şansım yox idi. Keçib ondan xeyli aralıda oturdum.
Üzümü ona tamam eks istiqametde çevirmişdim. Bu an otağa Sevinc adlandırdığı qadın girdi ve men elindeki çayları görenden sonra anladım ki,o bu evde xidmetçidir. İşe bax,bu qadın otağa ne vaxt girmeli olduğunu bilirdi yoxsa sadece tesadüf idi?
S:Nuş olsun!
Birteher gülmeye çalışıb başımla men de teşekkürümü bildirdim. O otağı terk edenden sonra yene ikimiz qalmışdıq.. Evvelki yerini deyişib mene daha yaxın oturdu.
R:Çayını iç,sonra sene bezi şeylerini gösterecem.
Artıq 5 deqiqe keçmişdi ve men çayımı içmemiş,o ise heç ne olmamış kimi çayını içmiş ve 3 telefon zengine cavab vermişdi. Nehayet ayağa qalxıb onunla gelmeyimi dedi. Biz bu zaldan çıxıb onunla paralel olan 3cü otağa girdik. Qapını açıb otağı mene gösterdi.
R:Seni çağıranda eve giren kimi bu otağa geleceksen.
Ne? Bu adam ne danışırdı?
N:Başa düşmedim,nece yeni çağırılanda?
Çevirlib ciddi üzle mene baxdı,sanki men her şeyi bilirem ama özümü

<< 1 2 [3] 4 5 ... 10 >>