keyliye vururam.
R:Seni bir şertle eve buraxıram ki,mene ne vaxt lazım oldun bura geleceksen.
N:Sene nece kömek ede bilerem ki?
R:Sabah danışarıq bu haqda.
Sabah görüşecekdik?
Otağdan çıxıb dehlizin sonundakı otağa teref getdik.
R:Bura hamam otağıdır. İstediyin vaxt istifade ede bilersen.
Yeniden birinci mertebeye qayıtdıq. Meni bu mertebede metbex ve Sevinc xanım ile tanış eledi. Burda başqa otaqlar da var idi amma esas otaqlara sadece vaxt var idi.
R:Diger otaqlara boş vaxtın olanda baxa bilersen.
N:İndi eve ged bilerem?
Gözlerim yene dolmuşdu.
R:He. Gedek aparım seni.
Maşına mindik. Burdan bizim dayanacağa maşın ile 5 deqiqe yol var idi. Dayanacağa çatanda etrafa baxdım,tanış varmı yoxmu deye. Heç kesin olmadığından emin idim. Maşından düşürdüm ki bileyimden tutdu.
R:Eger bunu qebul etmirsense bir defelik gel qal. Sonra gözyaşına baxan deyilem.
Bileyimi elinden xilas edib maşından düşdüm. Maşın menden uzaqlaşıb şehere teref istiqamet aldı. Görünür eve getmiyecekdi ya da bura sadece diger evi idi. Özümü eve ağlamadan nece çatdırdığım baresinde heç bir fikrim yox idi. Anamgille salamlaşıb yemek yemeden otağıma keçdim. Başını yastığa sıxıb deli kimi ağlamağa başladım. Niye menim bextim getirmir heç? Men bütün bunlara layiq idim? Hansısa varlının oğlu idi ve sadece hevesi keçene qeder menden istifade edecekdi. Bes sonra? Sonra ne men onu tanıyıram ne o meni. Bu meni daha da ağlatmışdı. Eclaf! Bütün bu hadiseler niye axı sırf meni tapmışdı? Sabahdan her şey tamam deyişecekdi. İs-te-mir-dim!!! Telefon zeng çaldı. Hemin adam idi.
R:Nece çatdın eve?
Sene ne var?
N:Normal,sonra danışarıq.
Cavabı gözlemeden desteyi asdım. Men adrenalin,yenilik deyende bunları nezerde tutmurdum..Geleceyim mehv olacaqdı sabah. Bele şey çox gizli qala bilmeyecekdi. Men eve niye qayıtdım axı?! Bundan sonra ailemin üzüne nece baxacaqdım. Onlara birinin sadece öteri hevesi olduğumu nece deyecekdim axı? Bu düşüncelerle xeyli ağlamış ve bir az sonra yeniden yuxuya

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 10 >>