Melikov biz körpe iken narkotik qaçaqçılığıyla meşğul idi..Uşaq idik biz o vaxtlar.Men,bacım, atam ve anam 1 otaqlı daxmada qalırdïq. Maddi durumumuz çox pis idi...Uşaq olsam da gözel xatırlayıram.Bir defesinde atam eve yaxşı bazarlıq etmişdi, kiçik bacım Sedef ve mene arzusunda olduğumuz gelinciklerden almışdı,Uşaq ağlı ,nece sevinirdikse..Anamla birlikde danışıq esnalarında eşitdim ki, Heyder Melikovun yanında kömekçi olaraq işe götürülüb'
Anar "Yox, yox"deyerek hönkürüb yere çökür. Ayan ise hereketsiz qalaraq onun dediklerini dinleyir.
Gülşen"Sonra günlerin bir günü atam pis veziyyetde geldi eve.Anama"Heyder pis yolun yolçusudu, insanları, gencleri zeherleyir. Mene narkotik satdırmaq istedi, qebul etmedim. Övladlarımın boğazından haram tike keçire bilmerem"dedi. Anamda ona arxa çıxdı, yanında oldu. Amma qara günlerimiz ondan sonra başladı..Heyder her gün atamı tehdit edirdi ve sonda bir gün gece vaxtı evimize eli silahlı 2 şexs girdi, anam bizi çarpayının altına gizledib"sesiniz çıxmasın indi gelirem"dedi amma gele bilmedi Anar..Gele bilmedi. 2 el silah sesi geldi ve ardından çırpılan qapının evi titretmesi...Anamla atam cansız bedeniyle yerde yatırdı, bacımla birlikde onları oyatmağa çalışdıq amma o qeder şirin yatmışdılar kI, oyanmadılar "
Anar"A-ata, yalandı de!Susma!"
Ayan"Aman Allah"deyib Anarın yanına çökerek onu qucaqlayır.
Gülşen hıcqırıqlarla sözüne davam edir"Bizi yetimxanaya apardılar..Men zamanla ölümün ne demek olduğunu anladım amma bacım anlamadı. Her gün"anamgil ne vaxt gelecekler?"deye soruşurdu menden.Canım bacım, Sedefim"
Ayan"Se-Sedef?"
Gülşen"Sonacan dinle gözelim..Bir gün dözmedim, yetimxananın bağçasından çıxıb anamgilin qebrine getmek istedim. Uşaq ağlı, guya hardan tapacaqdım ki, yolu? Bir qadın"seni anagilin mezarına apararam"deye başımı aldadıb meni özüyle apardı. Qaranlıq bir otağa, bir neçe üstü-başı cırıq uşaqlarla birlikde oraya kilidledi. "Buraxın, bacıma gedecem"desemde dinlemediler..Meni dilençilik etmeye mecbur

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>