etdiler. Yollard qaraçılıq etmekle, ona-buna ağız açmaqla böyüdüm.Bir gün yetimxanaya bacımı görmeye getdim amma"bacın burda yoxdur, onun bundan sonra başqa ailesi var"dediler. Bütün ümidim puça döndü amma azından onun heyatı normal olacaq deye sevindim..Bir müddet keçenden sonra polis dilençi desteni tapıb dağıtdı. Ortada yapayalnız qaldım. Küçelerde yatırdım..Bir gün bir adam yaxınlaşdı mene"gecenin pulu ne qederdirse vererem"dedi, heç ne anlamasamda razılaşdım. Meni otele aparıb vehşice qadın etdi..Ondan sonra heyata nifretim daha da artdı. Küçelerde qalmağın derdinden o yolun yolçusu olmuşdum artıq. Özümden iyrensemde başqa çarem yox idi. O iller erzinde atalarının kim olduğunu bele bilmediyim 3 uşaq itirmişdim..Sonra ise bezdim her şeyden intahar etmek istedim amma ona bele imkan vermediler Anar..Meni yolumdan saxladılar.Heyatıma normal terzde davam etmek istedim, kiraye ev tutub xadimelik ederek keçinmeye başlamışdım. Geleceyimi qurmaq üçün ondan-bundan kitab alıb telebe olmağa hazırlaşırdım.İstediyim olduda, heyat ilk defe üzüme güldü. İstediyim yere qebul oldum; Heyatım normala dönecek sandım..Universitetde ilk gün seni tanıyana qeder her şey normal idi, soyadının'Melikov'olduğunu eşidende nifret qığılcımları yeniden baş oyatdı içimde. Atanın Heyder Melikov olduğunu öyrendiyim gün intiqam andı içdim, sizi yerle bir edecekdim, senin sayende olacaqdı bu"
Anar"Niye men he?Allahın cezası niyee? '
Ayan ona qoşularaq ağlayıb'qurban olum sakitleş "deyirdi
Gülşen"Seni gerçekten sevdim Anar, üreyinin gözelliyine, insanlığına vuruldum. Atangilin qarşısına çıxıb kim olduğumu dedim, evlendikden sonra sene her şeyi açıqlayacağımı dedim.Yene şerefsizliye el atıb mene heyatınızdan getmeyim üçün pul teklif etdi amma qebul etmedim. Sonra da o lenete gelmiş qeza..Üzüm seçilmez hala düşmüşdü, paramparçaydı. Atanla anan yanıma gelib meni pulla xarice gönderib emeliyyatla başqa bir üz verilmesini evezinde heyatınızdan çıxıb getmeyimi istediler..Başqa çarem yox idi, çox

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>