evimin yuxarı başında yeri vardır.
Aramyanın mülkü,sonradan Seyid Mirbabayevin imareti olmuş,indi ise Neft şirketinin binası
Aramyan qonaqperverlik gösterib Bakıdan gelen müsafirleri bir neçe gün evinde saxladı. Onların şerefine ziyafetler verib meclisler qurdu. Qonaqları Tiflis şeherinin görmeli yerlerine aparıb gezdirdi. Gelenlerin meramını bilende ise dedi:
— Bir vaxtlar hemin mülkü satmaq isteyirdim. Sonra fikrimden daşındım. Çünki bir neçe defe qumarda her şeyimi uduzandan sonra bu evi ortaya qoymuşam, bütün var-yoxumu artıqlaması ile geri qaytarıb. Bir halda ki sizi Hacı bu meqsedle gönderib, mülkü satmağa razıyam. evveller satış qiymetini üç yüz min manat mebleğinde qoymuşdum. Hacının xatirine qiymetde elli min manat endirim edirem. Halal xoşun olsun.
Aramyanın bu sözünden sonra Seyid Mirbabayev qiymetde çeneboğaz etmeyib, cibinden çıxardığı bank kitabçasına iki yüz elli min manatlıq çek yazdı.
Qonaqlarını yola salanda Aramyan Hacının hesabdarına iki zerf verdi:
— Mirhebib bey, qırmızı zerfi Hacıya verersen, göy zerf ise sene çatacaq. Bakıya çatanda açarsan.
Qonaqlar qatarla Bakıya yola düşdüler. Geri qayıdarken teşviş içerisinde olan Mirhebib dözmeyib zerfin ağzını Bakıya çatmamış açdı ve gözlerine inanmadı. Aramyan onun üçün beş eded yüzlük qoymuşdu. Onun üzünün güldüyünü gören Seyid Mirbabayev soruşdu:
— Mirhebib, Aramyan sene ne qeder bexşiş qoyub?
— Seyid, beş yüz manat...
— Bir o qeder de men sene bağışlayıram, halal xoşun olsun. Aramyan bir kişi olmasa da, Hacının yaxşılıq etdiyi ermenilerin içerisinde yegane adamdır ki, onun sexavetini unutmayıb.
Seyidin eliaçıqlığı diller ezber oldu. O, aprel inqilabınadek Aramyandan aldığı mülkde yaşadı. 1920-ci il inqilabı zamanı ise diger milyonçular kimi Seyid Mirbabayev de Veteni terk etmek mecburiyyetinde qaldı ve dövletinin bir hissesini götürüb Parise yollandı. Getirdiyi serveti bir neçe il sonra elinden çıxaran Seyid 1929-cu ilden tamamile müflisleşdi.
...Bir gün keçmiş xanende-milyonçu sefil

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 >>