halda Parisin küçelerini dolaşırdı. Birden gözüne «Patterqrammofon» şirketinin elanı sataşdı. Şirket iqilabaqederki azerbaycanlı müğennilerin sesi yazılmış köhne valları satın aldığını elan edirdi.
Eyin-başı tokülen Seyid celd özünü şirkete saldı ve qarşısına çıxan ilk adama müraciet etdi:
— Müsyö, men elanla bağlı gelmişem. Size sesi Varşavada qrammofon valına yazılmış, tanınmış azerbaycanlı xanende Seyid Mirbabayevin valını getire bilerem. Yegane nüsxedir. Kiminle danışa bilerem?
Şirketin işçisi nimdaş paltarlı kişini şübheyle süzüb gözlemesini xahiş etdi ve perdenin arxasında yox oldu. Az keçmemiş o, geri döndü ve dedi:
— Müsyö, şertleriniz necedir?
— Yeniden istehsal edilen valların satışından elde edilecek pulun 50 faizi mene çatacaq.
Hemin an işçinin üzünde yaranan teeccübdolu ifadeni görüb celd elave etdi:
— Çünki o sesin sahıbı menem.
İşçinin gözleri böyüdü. O, bir neçe saniye susub, sakitce dillendi:
— O zaman Sizi gözleyirik...
Seyid sevincek şirketden çıxıb yaşadığı yoxsul pansiona qaçdı. İller boyu keçmişinden xatiretek saxladığı valı eşyalarının arasından çıxardı. ezizleyib o üz-bu üzünün tozunu sildi. Sonra penceyinin eteyi ile yaşarmış gözlerini quruladı. Valı astaca bağrına basdı. Bir vaxt ayaqlarının altında xıncım-xıncım edib ezdiyi ses indi onu heyata qaytaracaqdı. Cözlerinin qarşısına ümid elediyi geleceyini getirdi. Etek-etek pullar, cah-celal, mülkler, bahalı geyimler, azad, qayğısız heyat…
Valı celd penceyinin altına soxub yeniden hemin şirkete qayıtdı. İndi o, yalnız şirketin sahibi ile danışmalıydı. Temkinle içeri keçdi. Axı onun heyecanlı olmasını heç kim duymamalı idi. Derinden köks ötürdü. Valı aramla sinesinden ayırdı ve şirketin sahibine uzatdı. Şirketin sahibi vala baxdı. Hemin an onun gözlerinde de qeribe bir işıltı yarandı. elini ireli uzatdı ve… Müsafirin eli esdi. Uzatdığı val bir an içerisinde titreyen barmaqları arasından sürüşdü, havada dövre vurub yere düşdü ve çilik-çilik oldu… Gözlerine inanmayan Seyidin

<< 1 ... 6 7 [8] 9 >>