Yazarın dilinden:
Rehman bu defe yene o eve qayıtmaq ve bir az düşünmek istemişdi.
Eve çatıb,Sevinc xanımdan içki xahiş eledi. Rehman içse de heç vaxt serxoş olmazdı. Dehşet külek esirdi. Dalğlar hey sahile can atırdı. Çırpınırdılar. Rehmanın qelbi kimi.. Sevinc xanım otağa girib içki şüşesini ona verdi ve ve sessiz otağı terk eledi. Rehman diqqetle denize baxırdı. Yene keçmişe qayıtmışdı..

17 il evvel
Rehmanın ailesinde hemişe gülüşler evezine davalar olardı.Rehman bütün uşaqlıq sevinclerini unudub,ailesinin olduğuna göre xoşbext idi. O ne oyuncaq,ne cizgi filmleri isteyirdi. O bu dava dalaşlar olsa da ailesinin boşanmamasını isteyirdi. Bu dava dalaşların sebebini onda bilmirdi,indi ise çox yaxşı bilirdi:atası bir qadınla anasına xeyanet edirdi. Rehman atası ile daha yaxın idi. Atası hemişe eve gelende onunla oynayır,vaxtları birlikde çox şen keçirdi. Rehman atasına o qeder bağlı idiki,bütün günü pencere qarşısında onu gözleyerdi.Onun heyatı sadece atasından ibaret idi sanki.
Bir gün oyandığı andan axşama kimi evde gözlemiş ne anası gelmiş,ne de atası gelmişdi. Bir az gec de olsa anası gelmiş,amma gözlediyi atası gelmemişdi. Anasının yere çöküb ağlaması bu güne kimi gözleri önünden getmirdi. Atası onları terk eliyenden sonra anası lap pis olmuşdu. Rehmanı tez-tez döyer,söyer ve atasına benzediyini deyerek onu aşağlayardı. Rehman anasını daha da qezeblendirmemek üçün hemişe susardı. O anasını da çox severdi. Hemişe anasını qucaqlamaq,onun tek olmadığını hiss eletdirmek isteyerdi. Anası ise hemişe o qeder esebi ve yorğun olardı ki,Rehman bunlara heç cüret etmezdi. Anası bütün günü evde olmurdu. Rehman gah ac,gah tox bir hal ile günü başa vurardı. Yaşadığı mehelle bakının en kasıb ve en çirkli mehellelerinden biri idi. Buradakı uşaqların ekseriyyeti yetim ve kimsesiz idi. Rehman onları pencereden izleyer,onlarla oynamaq üçün can atardı. O onda derk elemirdi o uşaqları,bilmirdi işlerinin çirkabını..
Terk edilmelerinin üstünden 5 ay keçmişdi. Anası daha

[1] 2 3 ... 43 >>