evvelki qeder pis görünmürdü,amma Rehmana münasibeti deyişmemişdi. Anasının bu halı Rehmanın xoşuna gelmirdi,o daha qısa geyinir,sifeti daim makiyajda olurdu. Rehman onun bu halını atasının da bele şeyleri sevmediyine göre sevirdi.
Bir gün anası yene gec gelmişdi eve,burnundan qan axırdı. Rehman bunu görecek anasına cumdu,ayaqlarına yapışıb ağlamağa başladı. Bu an anası bir anlıq da olsa kederle baxmışdı ona ve Rehman o baxışları indi özünde daşıyırdı hemişe. O an anasının gözünde qezeble keder qarışığı var idi. O gece anası onu qucaqlayıb yatmışdı. Sehere qeder oğlunu qucaqlayıb öpmüşdü.
Seher oyananda otaqda anasını görmeyen Rehman buna üzülse de işe getdiyini anlamışdı. Rehman hemin gün anasını çox gözlemişdi,amma anası gelmemişdi. Sonradan bele gözlediyi günler çox olmuşdu ve anası bir daha geri qayıtmamışdı..
Rehman ondan sonra küçedeki bu uşaqlara qoşulmuş ve narkamaniyaya girişmeye başlamışdı. Istifade etmese de 10 yaşlı bu uşaq tanımadığı ve özünden xeyli böyük uşaqların ehatesinde bu işe qoşulmuşdu. Onlar Rehmanı bezen özleri ile oğurluğa aparır ve diger çirkin işlere tağ edirdiler. Rehman bu işleri görmekle görmekle sanki heyatdan qisas alırdı. Heyat ondan ailesini almışdı. Heyat ondan uşaqlığını almışdı. Heyat onu bedbext edib Bakının soyuq ve çirkin küçelerine atmışdı..Rehmanın istediyi heyat ise bu deyildi. O sadece ailesini geri isteyirdi. Her gün eve qayıdanda anasıgilin yatağında uzanar ve sessizce ağlayırdı. Onların gedişini hezm ede bilmirdi. 10 yaşlı uşaq terk edilmiş ve bir başına buraxılmışdı.
Düz deyirler,her qaranlıq gecenin bir güneşli sabahı var. Onun güneşli sabahı ise ele Güneş xanım idi. Bir defe çörek dükanından çörek oğurlayanda bu xanım onu görmüşdü. Hemin ay Güneş xanımın oğlu vefat etmişdi. Küçede gezerken Rehmanı görmüşdü. İçinde yeni yaranmış analıq hisleri yeni dünyaya gelmiş oğlunun vefatı ile ölmüşdü. Rehman diger uşaqlar kimi deyildi ve Güneş xanım bunu anlamışdı. Güneş xanımın 33 yaşı var idi onda,polkovnikin heyat

<< 1 [2] 3 4 ... 43 >>