yoldaşı idi. Güneş xanım Rehmanı öz oğlu kimi götürmeye artıq çoxdan razı idi. Polkovnik onun bu sözlerini ciddiye almamış ve bu isteyini psixoloji veziyeti ile qiymetlendirmirdi. Lakin 1 ay içinde Güneş xanımın her gün onu bele izlemeye getmesi ve onu öz oğlu hesab etmesi artıq polkovniki narahat etmişdi. Bu uşaqla maraqlanmış ve aile veziyyeti haqqında her şeyi olduğu kimi öyrenmişdi. Rehman körpe uşaq deyildi ki,onu maşına mindirib eve getirib övladın edesen. Onunla ciddi danışmaq lazım idi.
Bir gün seher tezden polkovnik ve heyat yoldaşı Rehmanın qaldığı eve gelir. Rehman polkovniki görecek onun polis olduğunu zenn edir ve qaçmaq evezine dik-dik ona baxır.
Polkovnik Rehmanla tek qalaraq ona teklif etmişdi:
- Sen uşaq deyilsen,ailen seni terk edib. Geleceyin mehv olub. İndi anan da atan da öz heyatına davam edir. Sen ise avara uşaqlarla öz heyatını mehv edirsen. Sene teklifim var,seni övladlığa götürmek isteyirik. Heyat yolaşım seni öz oğlu kimi sevir. 1 ay olar ki,senin evine gelir ve seni izleyir.
Başını qaldırıb mezzemetli baxışlarını ona dikmiş ve kişi kimi elini çiynine qoymuşdu.
-İndi özün seç. Ya bir qadını xoşbext edersen ya da bu avarlarla heyatını mehv edersen. Biz senin ailen olmağa hazırıq. Seni öz övladımız kimi sevmeye hazırıq.
Rehman özünü sakit gösterse de gözleri dolmuşdu. Ona kiminse sahib çıxması ve sevmesi onu tesirlendirmişdi. O onlarla razılamış ve o evi birdefelik terk elemişdi. Bundan sonra o heyata başlamışdı,esl heyata. Resmi şekilde övladlığa götürülmüş ve Eliyev Rehman Şahin oğlu olmuşdu. Evvelki ailesine aid her şeyi silmişdi. Her gün kiçik daxmasında sessiz ağlayan kiçik Rehman o gözyaşlarını içine atmış ve heç kesin mehv ede bilmeyeceyi nifret yaratmışdı. İllerler üst üste yığılmış kin,nifret onu terk etmemişdi. İller keçdikce yeni ailesine öyreşmiş,ela tehsil almış ve xarice bir daha tehsil almağa getmişdi. Getdikce uğurları daha da artmış ve böyük imperatorluğa çevrilmişdi. İndi onun her şeyi var idi ve istediyi her şeyi

<< 1 2 [3] 4 5 ... 43 >>