qalmayıb,Rehman. Qalmayıb..
Müvazinetimi itirib yatağa eyleşdim.bu defe iki elimi üzüme tutub yüksek sesle ağlayırdım. Qucaqla meni!
R:Ciddi sözümdür,seni sevirem. Ailemizi sevirem. Seninle çox xoşbextem.
Gülümsemeye başlaması ile men de sakitleşdim. Bize bir az vaxt lazım idi..Hamileliyin artıq yeddinci ayında idim ve daha esebi ve ac olmuşdum. Saat neçe idi bilmirem,amma sehere yaxın olduğuna emin idim. Rehman qollarını mene sarmışdı ve şirin yuxuda idi. Men ise son geceler heç yata bilmirdim,buna sebeb ise bütün günü yatmağım idi.Rehman eli ile qarnımı qucaqlamışdı. Elimi elinin üstüne qoyub olanları tehlil elemeye başladım:nece de ümidsiz başlanğıc idi bizimkisi.Onun üçün bir müddetlik olduğumu düşünürdüm. Öteri heves..İndi ise onun heyat yoldaşı idim. Onu sevirdim. Meni sevirdi..Men onunla olduğuma göre çox xoşbext idim. Xoşagelmez bütün xatireleri unutmuşdum. Bu adama heç cür nifret ede bilmirdim. Herden ele düşünürem ki,onu gördüyüm ilk günden sevmişem. O menim heyatımın dönüş nöqtesi olmuşdu. O esl xoşbextlik idi..
"Biz heyatdan filme baxırıq yoxsa filmden heyata?"..
En nifret elediyimiz şeyleri bele bir gün seve bilerik. Bu teoremi unutmayın. Xoşbextlik daima bizimledir,bize qalan sadece onu görmekdir. Çox kiçik şeylere göre xoşbext de ola bilersen,bedbext de. Her şeyi özümüze derd edib heyatımızı yeyib bitirmeyek. Her şeyi gözel ve ferqli düşünün. Ölümden sonrakı heyatda bizi ne gözleyeceyini bilmirik. Ona göre de bu heyatı yaşamaq lazımdı.. Heyatda mence, en gözel şey odur ki, insan özü üçün bir nağıl uydura bilsin. Efsane ya heqiqet, dexli yoxdur. Esas budur ki, uydurduğu nağıla inansın..Bir anlıq xoşbext olmaq düşüncesi ile başlayıb ömürlük xoşbext olmaq üçün..
Yerimden ehmalca bağçaya düşdüm. Bu son bir neçe gün hava yaman rütubetli idi.Burada yaşıllıqlar içinde sahile baxan iri yellencek var idi. Düşünmek üçün hal-hazırda en gözel yer..Özümü yellenceye atdım. Eyleşen kimi etrafa sükut çökdü. Dalğalar aramla sahile çatırdı. Eyleşib düşünmeye

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 43 >>